Koyamazsın yerime; bu yalan dünyada hep aynı ihaneti buldum.
Sorarsan çok derdim. Bugün yazdım; susmayı boş verdim.
Acı bastım derime, yandı yüzüm. Kanadı damla damla mezarlara ruhum.
Kendimi vurdum; ve başka yok mermim. Satırların mezarlığına hoş geldin…
“…benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan,
dağ ve ovalardan geç.
Hüznü acıyı ve neşeyi tat.
Benim geçtiğim senelerden geç,
benim takıldığım taşlara takıl. Yeniden ayağa kalk
ve aynı yolu tekrar git,
benim gittiğim gibi...”