Ne zamandır elime gelip gelip bıraktığım kitabı bu kez okudum çok şükür. İyi ki de okumuşum. 140 sayfaya 23 öykü sığdırılmasıyla bir hayli şaşırdım. Öykü kitabında aradığım bir özellik bu. Anlatacağını 20 sayfada anlatana göre 3 sayfada anlatanı daha çok seviyorum sanırım. Detaylarda boğulmaktansa bıçak gibi bir anda saplayan bir yazarmış Gökçe Bezirgan bunu da öğrenmiş oldum. Bir kaç öykü beni çok etkiledi mesela, Hayatı sulamayı unutma ile bir heyecanlandım, Ötekiler ve On yedi'de depreşti kalbim. Kitabın ikinci yarısı Kulağakaçan ise Zeliha ile meraklandırdı. Sonuç olarak çok kalabalık bir öykü şöleniydi.