Gazze, gözümüzü kapadığımızda bile kaybolup gitmemeli bir an zihnimizden, hafızamızdan. Bu yarayı tenimizde değil, içimizde taşımalıyız. İçimizi acıtmalı. Ve biz içimizin o acıyan yerine tutunarak yaşamalıyız. Aksi halde, ilahi suale cevap verebilmekten aciz düşeriz. Belki bu dünyada kaçabiliriz böyle yakıcı suallerden ama malum, kaçılamayacak bir sonu var hayatlarımızın.
Gökhan Özcan
Aradan altı aydan daha fazla bir zaman geçti, Gazze’de olan hiçbir şey eskisi kadar etkilemiyor artık insanları deniyor. Öyle mi?
Keşke değil diyebilsem!
Gökhan Özcan
Sanki bazı insanlar sadece görüş bildirmek için yaşıyor; konu ne olursa olsun onlar hep oradalar!
"Herkes fikrini söyledi, peki sen bu konuda ne diyorsun?" diye sordular, "Allah bilir!" dedi Mülayim.
Gökhan Özcan
'Dünya ne kadar kalabalık'
Diye söylendi kendi kendine meczup,
'Ve insan, ne kadar tenha!'
[Gökhan Özcan]
“Yakını mı iyi göremiyorsunuz, uzağı mı?” diye sordu doktor. “Ben bana neyin uzak, neyin yakın olduğunu göremiyorum!” dedim.
Gökhan Özcan.
DüşünmedenÖğrenmek faydasız, Öğrenmeden Düşünmek tehlikelidir.
Hiç kimse, hiçbir zaman, Acizliğinin şuurunda olduğu zamanki kadar güçlü olamaz, çünkü orası sonsuz kudret sahibi olana ALLAH’A teslimiyetin kapısıdır.
Gökhan Özcan
"Ölüme çare bulunmuş” diye seslendi bir münadi. “Ama biz hayata çare arıyoruz!” diye söylendi kalabalık.
Gökhan Özcan
Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
"Yakar ha!" dedi meczup, "dünyayı içine çekme."
Gökhan Özcan
Ara sıra bir kenara çekilip,
“Sıramı savıp bu dünyadan gittiğimde, kalanlar beni neyle hatırlayacaklar?” diye düşünmeli insan.
Kim bilir belki o zaman, içine düştüğü bu hikayesizlik kuyusundan çıkabilsin diye kendine bir ip uzatabilir...” diye yazmış Gökhan Özcan.
Kış gelir baharı hatırlarız, kuş ölür uçuşu hatırlarız...
Peki ama bizim de insanların kalbine bahar olmuşluğumuz, ne bileyim uçmak için kanat gerektirmeyen sevinçler yaşatmışlığımız var mı?
Bazı şeylere geç kalmış olmak canımı acıtıyor düşündükçe, sonra en acı olanın hayata geç kalmak olduğunu anlıyorum.
Bahar gelip gidecek ben hiç görmeden hayatım sonbaharda donup öylece kalacakmış gibi, öylesine tuhaf bir telaş ve garip bir hüzün.
Sonra daha acısını anımsıyorum, ya bana daima tam vaktinde yetişen, tam vaktinde elimi tutan, düştüğümde kaldıran, yaralarıma şifa olana geç kalırsam...
Herşeyin bir telafisi var ama O’na geç kalmanın yokki...
Bir dua arıyor yine kalbim, hatırlıyorum;
“Allah’ım” diyordu hikayemde bir derviş, “Kalbimin ayaklarını hızlandır, dünyadan hızlı koşayım, engelleri, dik yokuşları, ayağıma dolanan dikenleri aşmamda bana yardım et ki, sana geç kalmayayım...”
"İnsan hakikati aramazsa"
dedi meczup,
"Hakikat kendine, başka bir insan bulur!"
Gökhan Özcan
Ne yaşadığımız yere aitiz, ne içimize gurbet acıları bırakan başka yere. Her gün olduğumuz yerdeyiz hep ama sanki yine de kaybolmuşuz.
-Gökhan Özcan
“Sanma ki pek çoksun” dedi meczup, “aslında hiç yoksun!”
Gökhan Özcan