V’eda
Gerçekliğin içinde veya hayalimde bile değilken neredeyim ben? Ne aradığıma dair herhangi bir fikrim yok. Belki de böylesi iyidir derken o kadar uzaklara düşüyorum ki kendimi labirentin en başında buluyorum. İşte öylesine uzak yaşadığım duruma, öylesine uzak şeylere karşı bir ilgi uyanıyor içimde. Dikkatlice sokulup kulak kabartıyorum. Koyu
o kadar güçsüzüm ki sesim bile çıkmıyor
saat üçtür belki dört uyusaydım ya keşke
uyanmaktan korkmasam yüz yıl uyurum sanki
ağaçlar, evler, kuşlar bile uykuda
bir garip, bir tuhaf, bir huysuzum ki sorma.
sana söyleyemediklerimi bak gaybına söylüyorum
içinden konuşma!
bu yeryüzü bu gökyüzü iyi güzel amenna
her işte bir hayır var doğru bunları geçmeyelim
ama bıktım artık şerden hayır damıtmaktan
misal şimdi yan yana uyumak var
uyumamakta hayır var da
uyumakta ne mahsur var
bir güzel olsak ya senle bu anlaşmamazlıklar niye
secdelere küs alnımda bir kara bir kara
kalksak gitsek ya şimdi
belki abant olur belki porsuğun kenarı
bayram namazından sonra
ben anlatsam sen anlasan beraberce ağlasak
ağlamak anlamaktır benimle ağlasana..
-Benim gönlüm tutuldu Murtaza.
Benim gönlüm tutuldu. O kadar ışık bu şehirde ama hiç biri gözümü aydınlatmıyor. O kadar göz bu şehirde ama hiç biri gönlümü ısıtmıyor Murtaza. Burada herkes canlı kalmak için koşuyor hiç kimse yaşamak için koşmuyor. Bu şehrin hepsi yeryüzü olmuş artık ğöğü yok bu şehrin Murtaza benim gönlüm gökyüzü istiyor....
-Eğer gönlünde gökyüzü varsa, Kenan’ın kuyusunda da olsan ya da Harun’un zindanında, mavi gökyüzü hep vardır..
-Bu gökyüzünü nerde bulurum Murtaza bana söyle..
-Sadece gözlerini aç. Gözlerini kendine kapat. Gözlerinin sahibinin gökyüzünü başının üstünde göresin.. Yer ve gök onun gözlerinden nur alıyor..
youtube.com/watch?v=sGXM9Rc...
Ateş olsan cürmün kadar yer yakarsın işte
Kargalar, tek bir karganın bütün gökyüzünü yok edebileceğini iddia ederler. Ona hiç şüphe yok, fakat bu gökyüzü için hiçbir anlam ifade etmez çünkü gökyüzü, kargaların yokluğu anlamına gelir.
F. Kafka
Birgün gelsem...
Ve gelsem umuduna bahar olsam ...
Köprüler boyu yürürüz değil mi...
Bir gün gelsen ve gitmesen ...
Gökyüzü inşaa etsek ya da üç beş saatlik vakitte bu çok zaman alır diye bir ağaç kovuğu edinsek...
Yüreklerden bir şiir oluştursak sonra..
Ve oturup kelimeleriyle oynasak akşamlarca...