“BU DA GEÇER YA HÛ”
Dervişin biri, uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra bir köye ulaşır. Karşısına çıkanlara, kendisine yardım edecek, yemek ve yatak verecek biri olup olmadığını sorar.
Köylüler, kendilerinin de fakir olduklarını, evlerinin küçük olduğunu söyler ve Şakir diye birinin çiftliğini tarif edip oraya gitmesini salık verirler. Derviş yola koyulur,
Kuşlar uçsa kafeslerinden,
Gölgeleri uzak bir gece de.
Bir mum ışığı alevinde,
Işıksız bir pencere.
Sevmek yeniden belirse,
Küçük bir tohum eker kalplere....
Elif ARI
Kitap Listesiii
Lordlar ve Varisler
Krallar ve Soytarıları
17 Numara-Katliam
17 Numara-Piyes
Emare-Sarmaşık
Emare-Pusula
Emare-Maske
Onun Şeytanları
Neden
Tüm ışıklar yandığında insanlar ne yaptıklarını, dış hayatlarını konuşmaya meyilli olduğunu fark ettim. Mum ışığında ya da ateş ışığında otururken insanlar nasıl hissettiklerini, iç yaşamlarını konuşmaya başlarlar. Öznel konuşuyorlar, az tartışıyorlar daha uzun duraklar var. Elektrik ışığı olmadan tek başına oturmak ilginç bir şekilde yaratıcı. Şafakta ya da akşamda iyi fikirlerim var ama ışıkları açmazsam. Projeleri, son tarihleri, talepleri düşünmeye başlıyorum ve evin gölgeleri ve şekilleri nesnel oluyor. Öneriler değil , yapılması gerekenler düşünülmesi gereken bir arka plan değil. Neden geceye bayılıyorum.
Wardruna – Lyfjaberg
youtu.be/VEizKmZlUAw
Şifalı Dağ
Ruhunu eyerle ve bırak süzülsün
Kör gözlerle, yolu bulacaksın
Nefesini içine çek - bırak düşüncelerin uçsun
Yavaşça dışarı ver - rüzgarla sürükleneceksin
Dişli döner, düşünceler görüşünün etrafını sarar
Büyülü şarkı ruhunu şekliyle cezbeder
Kapıdan dışarı, örümcek ağına doğru
Çıplak ayaklarla taşınmış, ağır
KİŞİSEL GELİŞİME REDDİYE!
- "Kişisel gelişim sektöründe atılan sloganlara, verilen içi boş mesajlara bakınca insan bir şeyin çok iyi farkına varıyor... Bu sektörde ekmek yiyenlerin tek amacı insanlara eksiklerini, kusurlarını unutturmak olmuş. Yani bir nevi illüzyon yaşatarak mutluluk oyunu oynatmak... O zaman biz de illüzyonun perde arkasına bir bakalım!
Slogan 1 -
Ay ışığı gölgeleri büyüttü
Son kuşlar da vuruldular dağlarda..
aşk bize küstü...
ay ışığı gölgeleri büyüttü
son kuşlar da vuruldular dağlarda
yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık
kaldık... kırık bardaklar gibi
içilmiş sulardan geride buruk bardaklar gibi...
Yılmaz Odabaşı