YAŞADIĞIN YERDE DENİZ OLACAK USTA
yaşadığın yerde deniz olacak usta
baktın mı denize dağları göreceksin mesela
gözlerinle tırmanacaksın icabında bir dağa
gözkapakların yorulacak sızlayacak kirpiklerin
başının üzerinden çekeceksin karları kendi omuzlarına
dertlerin büyüyecek çığ gibi
pes etmeyeceksin
bazen bakınca zirvesinden dibini göreceksin o
Biz bu kentlere sığdık da,
bu kentler bize sığmadı Asiya!
Ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında;
arttıkça yalnız, sustukça silik...
Ay ışığı gölgeleri büyüttü,
son kuşlar da vuruldular dağlarda.
Yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin;
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık.
Kaldık...
Kırık bardaklar gibi,
içilmiş sulardan geride buruk bardaklar gibi...
Yılmaz Odabaşı
Biz bu kentlere sığdık da
Bu kentler bize sığmadı usta
Ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında
Arttıkça yalnız
Sustukça silik
Ay ışığı gölgeleri büyüttü .youtube.com/watch?v=5Weipg2...
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
Rüzgar, odanın perdesini dans ettiriyordu. Duvara vurmuştu Ay’ın ışığı ve sahnedeydi, cevamid gölgeleri. Oyun bister üstünde, düsürler yerdeydi…
Ene ve ente, asl ü esas, iki kişi...
Altımda mezak, gözlerinden akıyordu Aşk…
AŞK BİZE KÜSTÜ
Biz bu kentlere sığdık da,
bu kentler bize sığmadı Asiya;
ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında;
arttıkça yalnız, sustukça silik...
Ay ışığı gölgeleri büyüttü,
son kuşlar da vuruldular dağlarda.
Yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin;
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık.
Yılmaz odabaşı