Bütün yalanlar bir doğrunun korkusuyla doğar, derler.
Sayfa 71
Bal kabakları fareye dönüşmeden bu kentten gitmeliymişim.
Sayfa 112
Bir "an" da duyulan haber, bir "an" lık dikkatsizlik, bir "an" da gelen yer sarsıntısı, bir "an" lık dokunuş. Canımız bile bir "an" da çıkıverir, ölürdük. Ölüm!
Yüzünü hiç görmediği, sesinin ezgisini hiç bilmediği, bir erkek: Babası. Aşkların mutluluk getirmeyeceğini öğreten ilk kişi. Ona acıyı, özlemi dokuyan insan...
Onun gibiler namuslu işi zor bulurdu.
Ortalık namuslu geçinen namussuzlarla doluydu.Hep sorardı kendine: "Namuslu kim? Bilen var mı?"
Sayfa 77
Uçurtma, rüzgarın haksızlığına karşı koyduğu için uçarmış.
Sayfa 92Kitabı okudu
Bakìslarìndaki caresizlik unutulacak gibi degil...
Sayfa 40 - Bilgi
Her şeyin çaresi var da, ölümün yok işte.
Sayfa 33
"Dün" ile kucak kucağa geliyorum. Geçmişin tek bir "dün" sözcüğü ile özetlenebilirliği korkunç geliyor bana.
Sayfa 86Kitabı okudu
"Bütün yalanlar bir doğrunun korkusuyla doğar..." derler.
Sayfa 71Kitabı okudu
Sıkıntılar hep böyle vakitsiz mi dalardı kapımızdan içeri? Bir kez olsun ertelenseler olmaz mıydı?
Sayfa 70Kitabı okudu
Bundan sonra içine girdiği dünyalar sözcüklere bırakılamayacak denli buruktu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Gitme Umut.Gitme düş ustası!Unuttuğum masalları geri getirdin bana, kal biraz daha...Şu yağmuru birlikte sevelim.
Sayfa 18 - Bilgi