Kürtçe bu anlamda her türlü saldırıya maruz kalmış bir dil olmakla beraber tıpkı Kürt dağları gibi özüne dokundurtmayan, geçit vermeyen bir dik başlılığa da sahiptir. Yirminci yüzyılın en rafine asimilasyon yöntemlerine maruz kaldıktan sonra bugün hâlâ konuşuluyor olmak her dilin harcı olmasa gerek. Bir mucizedir Kürtçe. Bu yüzden var oluşsal bir kutsiyeti de vardır, her dil gibi. Rahmetli anneannem “Zimanê meriv bela serê meriv e” (Kişinin dili başının belasıdır.) derdi, insan her yerde her konu veya kişi hakkında konuşmamalı, sonra konuştukları başına iş açabilir, anlamında. Bu deyimin bu anlamı bir yana, her halde Kürtçe kadar konuşanların başını derde sokan başka bir dil yoktur dünyada.