Kitabı okurken benliğimin anlamsızlaştığını hissettim, sanırım varlığım bu kitabı okurken var olması konusunda birtakım sıkıntılar çekti, bu aşikâr. İnsanın en üstün varlık olduğunu düşünüyordum ve sorgulanmaya değer görmüyordum içten içe ama bu kitabı okuduktan sonra benim için sorgulanması gereken bir şey artık. Biz zaten insan olmayı bile beceremeyen aciz varlıklarız, insanlık üstüne düşünmemize şaşmamalı. Hangi insanlık, diye sorardım çoğu insanın insanca davranışlar sergilemediğini düşündüğüm an. Ama şimdi İnsan’ın kendisi büyük bir soru. Bu kitapta cevaplarımı buldum ama gerçekçiliği üstünde düşünmem gerekiyor, her ne kadar katılsam da yaşlı adamın argümanlarına. Hepimiz otomatikleşmiş dünyanın dönen çarklarında birer çark görevi görüyoruz, düzeni bozanlar da var aramızda, çok değerli olanları da, ama bu derecelendirmeler hepimizin bir çark olduğu gerçeğini değiştirmiyor ve bir gün eskimeye yüz tutacağımız gerçeğini de… Aklımızın emrimize amade olduğu gerçeği de yalanlandı ya, savunabileceğim tüm argümanlar çürütüldü ya, ona yanarım. Farkındalığa ulaşmak geç olabiliyor, daha fazla güç olmadan bu kitabı okuduğum iyi oldu. Ben kitaptaki genç adam oldukça, sorguladıkça ve inkar ettikçe yaşlı adam bana sürekli yanlış ve eksik olduğumu söyledi ve bunu fazlasıyla destekleyen örnekler öne sürdü. Bazen tatmin olmadım. Düşün ikna olursun, dedi, bana. Düşündüm, kaçınılmaz bir şekilde ve ikna oldum çoğunda. Bir kitabın gerçekleri suratıma vurmadığı uzun zaman olmuştu ve suratıma suratıma yemediğim tokat kalmadı tabiri caizse. Bu benim yetersizliğimin kanıtıdır, bir kitapla daha ne kadar cahil olduğumu anladım açıkça söylemek gerekirse… Dili sade hatta genel anlamıyla çok çok sade ama düşündürttükleri ile kocaman ve zor bir esere dönüyor. Soluklanıp devam etmek gerçek gerçeklerle ve farkına varmak bir şeylerin… bu en güzel duygu olsa gerek. Beni diğer kitapların üstüne çıkarmayan kitapları sevemiyorum, ama seni sevdim İnsan Nedir? Belki de daha önce karşılaşmalıydım bu kitapla ya da düşünmeliydim içindekileri bu kitabı okumadan da. Ben sanırım makineye bağlamış, hayatımı idame ettirmeye kendimi fazla kaptırmışım… ondan İnsanı fazla düşünmedim. Yani ben’i. Çoğunuz da benim gibisiniz ne yazık ki. İnsanın tüm eylemleri kendisine yöneliktir, bir kitapta okumuştum. Üstüne fazla düşünmedim okuduğumda. Bu kitabı okurken de çokça zihnime uğradı bu alıntı. Ve gerçekten tüm eylemler içimizdeki efendinin bir nevi vicdanımızın tatmin olması için… düşünün, farkına varacaksınız. Mesela yaptığınız fedakarlıkları düşünün, ne için ve kimin için yaptınız? Cevabı sadece kendi içsel tatminiz için ama siz yine de düşünün. “İçindeki çocuğa sarıl, sana insan’ı anlatır.” ve “İnsan insan derler idi, İnsan nedir şimdi bildim.” şarkı sözleriyle sizleri insanı anlamaya ve anlamsızlaştırmaya davet ediyorum. İyi okumalar. 12 Ocak 2021.

İnsan Nedir?Mark Twain · Dedalus Kitap · 201815,3bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hâle