Orhan Pamuk’un sıkı takipçisi olan bir okur olarak şunları söyleyebilirim ki, herkes Pamuk’u anlayamaz. Çünkü Pamuk bile bazen ne anlatmak istediğini tam kestiremediği için kitapları genellikle kalındır. Konuyu uzatırda uzatır. Gereksiz yere okuyucuyu yorar, yıldırır, çoğunluğu pes ettirir. Ancak sabredenler genellikle ‘tadına doyum olmayacak bir kitap okudum,’ der. Kitabı okuyalı bir sene olmasına rağmen Kemal ile Füsun’un aşk hikayesini, karakterlerin bakış açılarını, yaşadıkları dönemin çalkantılı olaylarını unutmamışım. 1970’lerin Türkiyesine şöyle bir uzaktan bakacak olursak, sosyetenin derdi biz kadınlar olmuşuz. Bekaret, kadının evlilikte ki seçimlerinin bir proje olarak değerlendirilmesi, modernizmin getirdiklerine ayak uydurulma çabası, ancak geleneksellikten de tamamen kopulmaması gerektiği... İncelemelere baktığım zaman en çok Füsun’un gereksiz gururu ve Kemal’in Füsun takıntısına dem vurulmuş, eleştirilmiş. Ancak benim kitapta en haz etmediğim birey Kemal’in nişanlısı Sibel oldu. Kendisi Jet sosyete olan Sibel hanım, söz de yapmış olduğu tahsil ile bir kez daha okumakla cahilliğin bitmediğini bizlere gösteriyor. Omurgası olmayan, başkalarının düşünceleri için yaşayan, karşı tarafın onu sevmediğini bildiği halde elde tutma çabası içine giren narsist bir insana Kemal’in aşık olması beklenemezdi... ^^Kemal, Füsun’da güzellikten ziyade, başka bir şeyi farketti, ‘Masumiyet’ Bu Füsun’un masumiyet’i uğruna, onu yeniden kazanmak için tam 8 yıl çabaladı. Ancak Füsun ne yeniden Kemal’i, ne de hayatın ona biçtiği rolü kabullenebildi. Kıvrak zekası, albenisi, güzelliği, zarafeti ve bunlarla birlikte mütevaziliği vardı. Ancak bunca yetenek ve erdeme rağmen toplum ve sosyokültürel yapı onun kendini gerçekleştirmesine izin vermedi. Füsun’un kırgınlığı sadece Kemal’e değildi. O her şeyden öte hayata kırgındı. Ve kimseyi affetmeden veda etti...

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 2022135 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hilalyalin