Hiçbir zaman ne kadar acı çektiğimi kimse bilmeyecekti. Neye üzüldüğümü de sormayacaklardı belki. Ama ben ayrılığın kölesi gibi görüyordum kendimi. Sevdiklerinin yokluğunu içinden bir türlü atamayan, onların yerine başka sevgiler koyamayan, yokluklarında yerleri boş kalan, sevdiğini içinde taşıyan gizemli bir köle.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.