Gönderi

Yasaklar
“Aşık Veyselin hayatını anlatan bir film yapılmıştı. Film Veyselin köyünde çekilmişti. Veyselin gençliği köyde. Kıraç, ağaçsız, yalnız bir köy. Veyselin gençliği Osmanlı devrinde geçmiştir. Buraya kadar filme, bu köye izin verilir. Ama Veyselin son yıllardaki hayatı da aynı köyde geçer. Geçmiştir. Zavallı rejisör ne bilsin. Veyselin bugün de hayatının geçtiği köyü olduğu gibi çeker. Köy, Veyselin gençliğinde aynı, bugün de aynı. Bugün aynı olamaz. Sansür şırrak diye keser. Türkiyede böyle köy kaldı mı? Yaşasın sansür. Hiç böyle köy olur mu Türkiyede! Ne haddine! Her bir yanı gül gülistan etmedik mi? Sonra efendim, filmin son kısmını yasak etti sansür. Bugünkü gördüğümüz, içinde yaşadığımız Veyselin köyü Osmanlı çağının köyü olarak kaldı. Onun yerine modern bir çiftlik buldular. Veyselin köyü filmde Osmanlı köyü olarak kaldı. Bu çiftlik de Veyselin modern, şimdiki köyü oldu. Filmin sonu öyle komik ki... Traktör sesini duyan Veysel gülümsüyor seviniyor. Ben biliyordum ki, zeki, büyük Veysel, kuş uçmaz, kervan geçmez köyünü böyle traktörlü, bahçeli köy haline getiren yalana gülüyordu. Bu yalanlardan ne kazandık? Veyselin Osmanlı köyü bütün sefaletiyle orada durup durur. Film de geldi geçti. Bir tek işe yaradı, o da, düşünce kıtlığımıza, düşünce yoksulluğumuza bizi güldürdü.”
Sayfa 77 - Yapı Kredi Yayınları, 9.basım, 2020.Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.