Oturdum ışıklı penceremin ışıklı tarafına
Yaslandım anılarıma, kanayan yanlarıma
Bir damla gözyaşı düştü göz pınarlarıma
Işıklı pencerem anlattı, ağladım yalnızlığıma
Penceremden baktım kar tutmuş tepelere
Mezarlarda yalnız yatan kimli, kimsesizlere
Harabeden farksız hayata sıkıca bilenenlere
Işıklı penceremden güldüm, ışıksız geçenlere
Yazlar baharlar bitti kışta buldum kendimi
Dünler yorucuydu kuramadım dil bendimi
Buğulu camlar ardında anlatabilmek derdimi
Işıklı pencerem anlattı geçen mevsimlerimi
Bol gürültülü dünyada, duyarsız oldu ruhumuz
Nağmeler farklı telden, kabarmaz duygumuz
Düne kadar aynı kaynaktan olan suyumuz
Işıklı pencerem anlattı, artık ayrı huyumuz
Anlamak istiyorum penceredeki gizlenen gizi
Bende ol(an)mayan silinmiş izi
Fani olan dünyadan hazırladığımız bakî çeyizi
Işıklı pencerem anlattı her-an gideceğimizi
Yüksel DARĞIN