Yok, yok... O dünyada benden başka kimseyi sevmez. Kimseyi sevemez. Severse mezarımı parçalar, kanlı kefenimle önüne çıkarım. ° Herkese selamlar kitapsever dostlarım . Türk klasikleri okumalarımıza devam ediyoruz. Bugün Ocak ayının son Türk klasiği ile geldim. ° Namık Kemal - Vatan Yahut Silistre ° Bu ay iki Türk klasiğimizde tiyatro eseriydi. İlk defa bir tiyatro metni okudum. Normalde tiyatroya gitmeyi çok severim ve okumakta farklı bir tat farklı bir heyecan verdi . Türk klasikleri okuma grubumuz ile altıncı kitaba geldik. 3 aydır böyle güzel bir işe vesile olduk okumalarımız devam ediyor. Hedefimiz ilk önce İş Bankası Kültür Yayınlarından çıkan bütün Türk klasiklerini okumak. Kitabımıza gelecek olursak Vatan Şairi olarak bilinen değerli yazarlarımızdan Namık Kemal’in Vatan Yahut Silistre’si edebiyatımızın batı tarzı sahnelenen ilk tiyatrosu olma özelliği tanışmaktadır. Namık Kemal’in okuduğum ilk kitap olmasına rağmen sıkılmadan tek solukta okuyup bitirdim. Gerçektende dili çok güzel akıcı hemen bitiyor. Kitapta kısaca konusu İslam Bey’in vatanı savunmak İçin savaşa gitmeden önce sevgilisi olan Zekiye ile vedalaşması, Zekiye ayrılmamak ister ancak İslam Bey vatan sevgisinin her şeyden daha üstün olduğunu söyler ve sevdiğinden ayrılır. Zekiye’de buna dayanamayıp asker kılığında savaşa katılır ve bundan sonrası çok güzel. Kitabı okurken böyle güzel bir aşk olabilir mi demeden edemiyorsunuz. Ayrıca vatan sevgisi, aşk tüm duygular iç içe geçmiş kısa ama etkileyici bir kitaptı. Kitap ayrıca Namık Kemal'in ömr-ü hayatını sürgünde geçirmesine neden olan tiyatro eseridir. Olay tam olarak şöyle gerçekleşiyor. 1872 senesinde yazar eseri icra edip, sahnelemeye karar veriyor (ki sahnelenen ilk tiyatro eseridir). Sahnelenen eser, izleyenleri çok etkileyip, gaza getiriyor. Millet tiyatro çıkışında gösteriler, yürüyüşler yapıyor. Sloganlarsa “Yaşasın vatan!", "Yaşasın millet!"', "Yaşasın Namık Kemal!" "Allah bizlerin muradını versin, biz muradımızı isteriz" şeklinde Piyesten sonrada hükümet ve sarayı kızdıracak yazılar yazılıyor ve akabinde Namık Kemal tevkif edilip, sürgüne gönderiyor. İşin ilginci yazar sürüldükten sonra da tiyatro devam ediyor, hatta yazarı sürgüne gönderen padişah Abdülaziz'in önünde de iki kez sahneleniyor. Silistre şuan Bulgaristan sınırlarında kalan Tuna nehri kıyısında bir şehir. Tuna nehri çok uzun yıllar Osmanlı için hudut olmuş bir nehir. Bizim kırmızı çizgimiz, Tuna'nın güneyi bizim ana vatanımız (idi). 1853 Kırım Savaşı sonrası Rus orduları Kırım'ı alınca Tuna'ya doğru yürümeye başlıyor. Ama Tuna geçilmez, geçilmemeli çünkü "Bizim için vatan Tuna demektir. Çünkü Tuna elden gidince vatan kalmıyor. Tuna kıyılarının neresini karıştırırsanız oralarda atalarımızın kemiklerini bulursunuz." ve geçilmiyor da. Herkesin okuması gereken muhteşem bir eser. Herkese iyi, sağlıklı, huzurlu günler dilerim dostlarım. #Alıntılar Yarabbi! Yarabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü de meydanda yarataydın ne olurdu? Kendi hayalimden, kendi düşüncelerimden, kendi kendimden korkuyorum. Ah, vatanını sevmeyen adamdan nasıl aşk beklersin? Bu vatanın her karış toprağı atalarımızın kanıyla yoğrulmuştur. Uyusam, rüyamda sen! Uyansam, hayalimde sen! İnsan içinde olsam, gönlümde sen! Daima sen! Daima sen! Insan zayıf, insan aciz... Bir türlü, kendini yenemiyor... Bir türlü, yaradılışını yenemiyor... Ben de, kendimi gönlüme hâkim sanırdım... Heyhat!..

Vatan Yahut SilistreNamık Kemal · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202421,8bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İbrahim Tufan