Çağan Çelik: Rüzgarsız uçuyordum, kanatlarım yorulmuştu Küçük gözlerimle ne güzel düşler kurmuştum Ben büyürken sanki dünya küçülüyordu Renklendikçe hayat gözlerimi yoruyordu Gürültüler içinde sesimi duyan yoktu Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş kafeslerle Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala Yüksek gökdelenler yapraksız ağaçlardı Bir aşkın gölgesinde hayal kuran var mı? Beni bekliyordu gerçekler, ellerinde boş kafesler Kalmadı mevsimler, göçecek başka şehirler Havada süzülüyordum, yoktu konacak bir kader Beni bekliyordu gerçekler, ellerinde boş tüfeklerle Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala

Rüzgarsız uçuyordum, kanatlarım yorulmuştu Küçük gözlerimle ne güzel düşler kurmuştum Ben büyürken sanki dünya küçülüyordu Renklendikçe hayat gözlerimi yoruyordu Gürültüler içinde sesimi duyan yoktu Beni bekliyordu gerçekler ellerinde boş kafeslerle Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala Yüksek gökdelenler yapraksız ağaçlardı Bir aşkın gölgesinde hayal kuran var mı? Beni bekliyordu gerçekler, ellerinde boş kafesler Kalmadı mevsimler, göçecek başka şehirler Havada süzülüyordum, yoktu konacak bir kader Beni bekliyordu gerçekler, ellerinde boş tüfeklerle Küçük bir çocukken uçmayı isterdim Ben hayal kurdukça biri bozuyor sanki hala

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çağan Çelik