KAÇAK Savaş sırasında yaralanan Rus adam ailesine kavuşmak için günlerce yol kat ediyor. Memleketine yakın olduğunu düşünerek bir kalası kürek niyetine kullanarak oraya gitmeye çalışır. Bir balıkçı onu denizde bulur, kendi kentine götürür. Kentteki insanlar ona kıyafet verir, kıyafetlet bol durur üstünde. Herkes bu kaçak adamı ziyarete gelir fakat kimse onun dilinden anlamaz. En sonunda bir otelin müdürü gelir, birçok dil bildiği için adamla konuşmaya çalışır. Müdür Rusça konuştuğunda kaçak adam heyecanlanır. Daha sonra hikayesini (savaş başlamadan yaralandığını için ailesine kavuşma yolculuğunu) anlatır. Hikayesinin sonunda evine ulaşıp ulaşamayacağını sorar fakat herkes ona güler. İsmi dışında kendisi hakkında hiçbir şey bilmiyordu, adı Boris’ti ama bir soyadı yoktu. Adamın kimliği olmadığı için ona bir mülteci gibi mi yoksa bir yabancı gibi mi davranmaları gerektiğini bilmiyorlardı. Onu ya işe koyacaklardı ya da sınıra geri göndereceklerdi. O zamana kadar müdür, Boris’in bir haftalık masrafını karşılamayı üstlendi. Boris de müdüre çok teşekkür ederek elini öpmek istedi fakat müdür izin vermedi. Sürekli müdüre evine ne zaman kavuşacağını soran Boris tatmin edici cevaplar alamaz çünkü savaş olduğu için şu an gidemezsin der müdür ona. Birilerinin ona yardım edip edemeyeceğini sorduktan sonra kimsenin ona yardım edemeyeceğini öğrendikten sonra göle gider. Onu bulan balıkçı yine aynı şekilde onun görür ama bu sefer ölüsünü bulur. Kaçak adam aldığı kıyafetleri katlanmış şekilde oraya bırakır. SAHAF MENDEL Ömründe kitaptan başka neredeyse hiçbir şeyle ilgilenmeyen Mendel’in hikayesi. Adam her gün Cafe Gluck’a gider; kitapların basımını, fiyatlarını, içeriğini ezberler. Öyle ki herkes bir konu hakkında bir kaynak bulmak için ona gelir. Ona gelenlerden biri de öğrencilik yıllarında bir konu hakkında bilgi almak isteyen anlatıcıdır. O öğrenci -anlatıcı- yıllar sonra yine o kafeye gelince bu kafenin o kafe olduğunu anlar ve Mendel’e ne olduğunu merak eder. Mendel’i hatırlayan tek kişi tuvalete bakan yaşlı kadın Sporschil’dir. Anlatıcı, Mendel’e ne olduğunu sorar, yaşlı kadın da anlatır. O zamanlar savaş başlamış, herkes savaşa katılmış fakat Jacob Mendel’in savaştan bile haberi olmaz kitaplarla ilgilenmekten. Kafeye gelen Binbaşı, Mendel’i sorar. Mendel oradadır ve ona neden savaşa katılmadığını sorar. Onun da savaştan haberi yoktur. Mendel’in Paris’e gönderdiği mektupları (derginin yıllık parasını ödediği halde dergilerin eline geçmediği için mektup yazmıştır) Binbaşı okur ve Mendel’i ajans sanır. En sonunda Mendel’i sevenler ona mektup yazar, Binbaşı da mektupları okuduktan sonra Mendel’in iyi biri olduğunu düşünüp onu bırakır. Mendel yine Cafe Gluck’a gelir fakat eskisi gibi değildir. Bildiklerini unutmuş, bir şey hatırlamaz şekle girmiş. Kafenin yeni sahibi böyle bir evsizi kafesinde istemez fakat bir bahane bulmadan da atmak istemez. Bir gün hesap yaparken çöreklerin ve paraların birbiriyle uyuşmadığını anlar. Daha sonra Mendel’i çörek çalarken yakalar, böylelikle onu kapı dışarı eder. Yaşlı kadın Sporschil duruma çok üzülür fakat bir şey yapamaz. Bir şubat günü sabah kapı açılır ve Bay Mendel içeri gelir. Bir deri bir kemik haldedir. Çok dalgın bir şekilde, uyurgezer şeklindedir. Sonra tekrar dışarı çıkar. Çıkar çıkmaz da yere yığılır, o akşam zatürreden ölür. Ondan geriye sadece bir kitap kalır, o kitapta Bayan Sporschil’dedir. Güzel kitaplar, ikisi bir arada. Keyifli okumalar dilerim.

Kaçak ve Sahaf MendelStefan Zweig · Mavi Çatı Yayınları · 20203,130 okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Koçu