Yanılmıyorsam Refik Halit Karay'dı, bir kitabında şöyle bir benzetme yapmıştı..
" Hani bazen cüzdandaki para biter, elde avuçta bir şey kalmaz da insan önce inanamaz... Nereye gittiğini bilemez paranın, düşürdüm mü acaba der. Sonra buraya şu kadar harcadım, şuraya bu kadar harcadım deyince sahiden bittiğine inanır ama yürekte bir üzüntü kalır...
Niye ben bu parayı daha akıllıca harcamadım diye hayıflanır...
Geçen yıllar içinde insan böyle düşünüyor diyordu. Ne müthiş benzetme..
0turup o hesabı bugün yapmaya kalksak zamanı kimlere, nelere, nasıl bol keseden dağıtmışız onu göreceğiz..
İçimizde karıncalar ve ağustos böcekleri düğün yapıyor. Bir yandan karınca gibi bir telaşla habire çalışıyoruz, bir yandan ağustos böceğinin saz çaldığı gibi türkü söyleye söyleye ömrümüzü başkalarına harcıyoruz.. Bir gün aaa nereye gitti benim ömrüm, bütün o güzel yıllarımı cebimden düşürdüm mü yoksa? dememek için arada durup "kime zamanımızdan ne ve ne kadar verdiğimize" bir dönüp bakmamız lazım..
Belki bu bize kendi vaktimize sahip çıkmayı öğrettiği gibi, başkalarının vaktini çalmamayı da öğretir..
Şermin yaşar
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.