Konstantiniyye Oteli / Zülfü Livaneli
Hayal gücü, sıradışı mizah anlayışı, tasvirlerle evimize gelen deniz kokusu ve saçlarımızı uçuran rüzgar, Pachelbel’in Canon’unun dingin tınıları, kakafoni, idiokrasi,...
Parasına bakıp güldürdüğünden, düzeysizliğini göremediğimiz Recep İvedik ile ilgili de duygularıma tercüman olmuş sağ olsun. Recep İvedik izleyicisi de yazarın dediği gibi kültür değişiminin mi yoksa kültür bozulmasının göstergesi midir düşünmek lazım tabi. ;)
Her ne kadar kitabın girişinde “anlatılan kişiler kurgu ürünü, gerçek kişilerle benzerlikleri ancak rastlantı olabilir” dese de tüm karakterler bayağı toplumdan seçme...Hakimler, gazeteciler, müteahitler, daha pek çok meslekten zengin, fakir, sonradan görme, bilgili, cahil, eğitimli, eğitimsiz, ahlaklı, ahlaksız, namuslu, namussuz,.....tüm karakter çelişkilerini taşıyor.
Epeyce kalabalık karakterlerle ele alınmış bir roman. Hayal ile gerçek arası gidip geldim, en sevdiklerim Serenad- Leyla’nın Evi- Mutluluk düşünülünce biraz hayal kırıklığıydı sanki, ama yinede güzel pişman değilim okuduğuma. :)
Teşekkürler