Geceleri Nasıl? | “Duraklama” Kuralı
Michel Cohen, “Gece bebeğin mızıldanmalarına daha az karşılık veren ebeveynlerin çocukları daha iyi uyuyor. Anında gidenlerinki ise, gece boyu uyanıyor ve durum katlanılmaz bir hal alıyor.”
Duraklamanın bir sebebi de küçük bebeklerin uyurken çok fazla hareket etmesi ve ses çıkarması. Bu gayet normal ve doğal bir durum... Eğer ebeveynler bebek her ses çıkardığında hızla koşup almaya kalkarlarsa, bazılarında onu istemeden uyandırabilirler.
Duraklamanın bir diğer nedeni de, bebeklerin yaklaşık iki saatlik uyku döngüsleri arasında uyanıyor olması. Bu döngülere adapte olmaya çalışırken biraz ağlamaları normal. Eğer bir anne o ağlamayı acıkma ya da bir rahatsızlık emaresi olarak kabul edip sakinleştirmek üzere yanına giderse, bebek bununla kendisi baş etmeyi çok zor öğrenir. Böylece her uyku döngüsünün sonunda bir yetişkinin gelip onu sakinleştirmesine ihtiyaç duyar.
Bebekler 2-3 aylıkken eğer fırsat verilirse uyku döngülerini kendi idare etmeyi öğrenebilirler. Cohen’e göre bu beceri bisiklete binmeye benziyor: bebek bir kere bile kendi başına tekrar uykuya dalmayı başarırsa, gelecek sefer bunu çok daha kolay yapıyor. Yetişkinler de uyku döngüleri arasında uyanıyor fakat bir diğerine kolayca geçtikleri için bunu hatırlamıyorlar.
Cohen; bebeklerin bazen kucağa alınmaya ya da beslenmeye ihtiyacı olabileceğini de söylüyor. Fakat durup onuları gözlemlemezsek, emin olmamız imkansız. “Bebek talebini sürdürüyorsa, elbette onu beslemelisiniz. Bebeğinizi ağlamaya terk etmenizi söylemiyorum.” Bebeğe öğrenmesi için bir şans tanımamız gerektiğini anlatıyor.
Anne babalar “duraklama” kuralını ilk birkaç ayda uyguladıklarında, bebekler kendi başına uykuya dalmayı öğreniyor. Cohen’e göre bebek 4 aylık olana dek vakit var. Bu süreyi geçtikten sonra kötü uyku alışkanlıkları yerleşmiş oluyor.
Sayfa 72 - Gün YayıncılıkKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.