Gönderi

Artık kimseye güvenmiyorum Güvenemiyorum ki.. Bir köpek görürüm kıyılarda köşelerde, Bazı insanlar onun kadar sadık olmuyor ne garip ne yazık değil mi? Ağlıyorum halime, dünyanın haline. Çünkü sevgiler, güvenmeler kaçmışlar bir yerlere, yok artık. Mumla arıyorum onları. Acaba nerelerdedirler ki; kaderin içine yaratan serpiştirmiş midir ki? Ama bir şeyi çok iyi anlıyorum; hayatın bana yaptığı en komik espri, şu aşk dedikleri..
Sayfa 122Kitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.