Eğer hayal gücümüz olmasaydı daha mı mutlu olurduk? ya da rüya görmeseydik? Hislerimiz olmasaydı?.....farklı düşüncelere sahip insanlar olmasaydı....tek bir devlet olsaydı... her şey saatli ve kontrol altında olsaydı daha mutlu olurduk? Yevgeni Zamyatinin “biz” adlı romanı distopya türünün ilk örneklerinden ve George Orwell, Ursula Le Guin gibi pek çok yazara da esin kaynağı olmuş bir kitap. Örneklerine göre kurgusu çok farklı. Matematiksel olarak inşa edilmiş, yeşil bir duvarla çevrili ve her şeyin saati saatine kontrol altında olduğu Velinimet’in önderliğinde tek bir devlet. Bilinen tarihten ya da uygarlıklardan çok çok sonra kurulmuş bir devlet. Kimsenin düşünmesine gerek yok her şey zaten ayarlanmış, seçim yapılıyor ama seçim bile malumun ilanı. “Derler ki eskiler nasılsa gizli diyerek hırsızlar gibi saklandıkları bir seçim sistemi icat etmişler. Bazı tarihçilerimiz onların seçim bayramlarını özenle maskelenmiş şekilde gittikleri iddiasında bulunuyor. Böyle esrarlı olmaya ne gerek vardı? .....Bizim gizleyecek ya da utanacak bir şeyimiz yok. Seçimleri açıkça ve dürüstçe gündüz vakti kutluyoruz. Herkesin velinimete oy verdiğini görüyorum ve herkeste benim velinimete oy verdiğimi görüyor. Başka türlüsü olabilir mi? Keza “herkes“ ve “ben“ tek bir “biz”iz.” Peki ya herkes bu fikirde olmazsa ya bu düzene karşı; ”ruh”u olanların hastalıklı sayılmadığı, hissetmenin ve plansız yaşamanın mümkün olduğu bir dünya için mücadele edenler, duvarları yıkmak isteyenler çıkarsa..... bu mümkün müdür? Sanırım kitabı okumadan bu soruya cevap vermek mümkün değil :). İnsan nedir? Mutluluk nedir? sorgulamamızı sağlayan ve kimin güvenilir kimin sahte olduğunu bilmediğiniz, sonuna kadar merakı yüksek tutan mutlaka okunması gereken bir kitap.

BizYevgeni İvanoviç Zamyatin · Dorlion Yayınları · 20189,3bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif C