Şeker Portakalı oldukça sürükleyici bir kitap. Nacizane görüşüm ise zaman zaman bazı kısımlarında duygulanabilirsiniz. Hele ki duygulanınca ağlayanlardansanız bu kitabı okurken ağlama garantisi bile olabilir. Şahsen ben okurken bazı kısımlardan ağlayanlardanım. Geçelim kitabın kısa konusuna; Kitabın ana kahramanı Zeze'dir. Zeze 5 yaşında bir çocuk ama çok zekidir hatta okumayı erken yaşlarında kendi kendine başlamıştır. Zeze'nin aile ekonomisi oldukça düşüktür bu yüzden zaman buldukça ayakkabı boyamak için dışarıya çıkardı. Zeze yakın çevresinden sürekli " sen kötüsün, sen şeytansın " olarak hitap ederler. Sebebi ise çok yaramaz bir çocuk olmasıdır. Peki yaramaz olmasının sebebi neydi. Ailesinden sürekli şiddet gören biri sadece anne babasından değil ablalarından ve abisinden de şiddet gören biridir. Zeze bu yüzden sevgiye ve şefkate aç biri olarak büyüyordu. Öğretmenini ve sonradan en çok sevdiği arkadaşı olan Portuga'yı çok severdi. Çünkü ailesinden görmediği sevgiyi onlar gösteriyordu. Bu kitabı okurken aklıma İlber Ortaylı'nın bir sözü aklıma gelmişti; "Sabah kahvaltıyı birlikte yapamayacaksanız, iyi geceler diyemeyecekseniz, masal anlatamayacak ya da dua okuyamayacaksanız, akşam yarım saat konuşmayacaksanız çocuk doğurmayın diyorum." Çocuklar narindir onlar hayatı bilmeden meraklarına yenik düşerek sürekli sorgularla. Onların tek istediği biraz sevgi, şefkat ve sadece bir oyun arkadaşı biz büyüklerden başka bir istekleri yoktur.

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022232,3bin okunma

··

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

EZO