Yine de onun gözlerine bakmak, şişelerce içki içmekten daha baş döndürücüydü.
Damarlarımda ilerleyen uyuşturucu gibiydi. Belki de daha fazlsıydı.
Ölüm gibiydi.
Ölümü kendi üzerimde düşündüğümde huzur buluyordum, bir başkasının üzerindeyken ise bana tatmin olma duygusu ve şehvet veriyordu. Onu ölüme benzetiyordum. O benim için hem şehvet hem de huzur gibiydi.
Sayfa 235Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.