Şişmiş egolar için ilkokulda La Fontaine masalları anlatılır.
Kurbağa bir gün öküz görmüş çayırda, o kadar hoşlanmış, bayılmış boyuna posuna. Kendisine baksanız, boyu yumurta kadar ama kurbağa bu anlamaz ki. Ökuze bakmış, kabarmış, kabardıkça şişmiş, gerilmiş. Nefes alamayacak hale gelmiş. Sormuş etrafındakilere öküz oldum mu diye. Sadece şişmiş kurbağa oldun, demişler. Kurbaga daha da hırslanmış, iyice şişirmiş kendisini ve beğenmiş böbürlenerek büyümesini. Demişler ki vazgeç bu sevdadan. Sonra iyice hiddetlenmiş kurbağa, şişmiş, şişmiş, sonunda o kadar şişmiş ki çat diye çatlamış ortasından.
Kendini beğenmek, büyüklük hissi, megolamani narsisim. La Fontaine'e saygıyla...