Seni kendimden tanıdım çocuk..
Yüreği sürekli çiğnenen bir yol,
gövdesi acılardan acılara köprü .
Biraz öfke , biraz umut ,
çokça onur olan kendimden .
Eğildim , öptüm yıkık alnından .
Uzaktın , kıyamadım sessizliğine !
Biraz daha dedim içimden , biraz daha;
Gün olur , onuru güzel çocuk ,
Acı da yakışır insanın yüreğine..
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.