“Açlık Oyunları”nın ardından “Ateşi Yakalamak”ı da ikinciye okumuş bulunmaktayım. Hayatıma bir bakıma yön veren ve bana okuma alışkanlığımı kazandıran, bilim kurgu ve distopya türlerine olan ilgi ve merakımı uyandıran “Açlık Oyunları” serisinin ikinci kitabı benim seride favorim. Genelde üçleme serilerde ikinci kitapları pek sevmememe rağmen bu seride bunun tam tersi olduğunu söyleyebilirim. Girişi, gelişmesi, sonucu hepsi de merakla kendini okutuyor, hareketsiz kısımları bile insanı okurken sürüklüyor, maceralı kısımları ise kitabı elinizden bırakamamanıza sebep oluyor. Karakterlerinin her biri harika. Hem film hem kitaplarında onlara o kadar alıştım ve sevdim ki artık hepsine kendimi çok yakın hissediyorum. Bunlar dışında bu türlerde olan kitaplar içinde “Açlık Oyunları” en sağlam temellere dayananlardan diyebilirim. Özellikle yazıldığı zamana bakarsak konusu bir şekilde orijinal, karakterleri de hem öyle hem sayıca oldukça fazla, kurgusu gayet özenli ve güzel, heyecanlı, merak uyandırıcı, kimi yerinde eğlenceli kimi yerinde duygusal kimi yerinde vahşi... Kısacası ben zekice yazılmış olduğunu düşünüyorum. Birinci kitap seriye gayet iyi bir başlangıçken ikinci kitapta artık işlerin boyutu değişiyor ve yazar okuyucuyu doğru yerlerde vuruyor ve şaşırtmasını biliyor. İkinciye okuduğumda daha çok eksik bulacağımı ve aradan geçen yıllarda okuduğum bir sürü kitap sonrası aynı tadı alamayacağımı düşünsem de bu olmadı. Aksine yazarın geleceğe dönük verdiği ipuçlarını gördükçe keyiflendim, benim aklıma gelmeyen ama birinin aklına gelse saçma gelecek yerleri kendinin de fark edip bunlara cevaplar bulmasını sevdim. Karakterlerin atışmaları ve anlamlı cümleler kitaba ayrı bir hava katmıştı. İlk okuduğum zamanlar alıntı çıkarmadığım için şimdi bunlara dikkat ederek tekrar okudum ve anlatımın, yazarın kullandığı dilin ve cümlelerin bu türde bir kitap için olabilecek en uygun şekilde olduğunu söyleyebilirim. Kafanızda taşları yerine oturtuyor, sıkmıyor, zorlamıyor, yormuyor ama tatsız bir basitliği de yok. Bunlar dışında eleştireceğim kısımlar da yok değil tabi. Örneğin artık ikinci kitap için spoiler olmayacağından Katniss ve Peeta şipinin yanına eklenen Katniss ve Gale şipini ne kadar sevmediğimden ve Katniss'ın ikisi arasından kalışından, Peeta'yı bir yere kadar geri plana atışından ne kadar rahatsız olduğumu söyleyebilirim. Aslında bazı kitaplarda, bazı yerlerde aşk üçgeni sevdiğim bir şey olabiliyor ama bu kitapta üçgenin köşeleri beni kararsız bırakmadığı ya da meraklandırmadığı, aksine her konuda zeki ve olgun olan ana karakterimizin böyle bir konuda bu kadar tereddütte kalışı bana çok doğru gelmediğinden ilk okuyuşumda da şimdikinde de garipsedim. Katniss duygularla dolu olmasına rağmen soğuk bir duruş gösteren karakter olduğundan onun ağzından ve bakış açısından olayları okumak en doğrusuydu, diğer karakterleri ve planlarını, hareketlerini, yaşamlarını tam olarak bilmemeliydik belki ama arada sırada Peeta'nın, Finnick'in ya da Haymitch'in, Gale'in taraflarından da olaya bakmak istemedim değil. Yani belki bir iki satırlık da olsa bölümleri olabilirdi. Belki de günümüzde yazılan bir seri olsa olurdu da, çünkü birçok seride karşılaştığım bir durum bu. Son olarak toparlayacak olursam herkese tavsiye edebileceğim bir seri. Yaş grubu, okuma tarzı, okuma alışkanlığına göre özellikle de kimlere tavsiye ettiğimi benzerlerinden bile örnek vererek ilk kitabın incelemesine yazmıştım. Merak edenler oradan bakabilirler. Konusuna değinmediğimi fark ettim, kısaca bahsedeyim hemen. Buradan sonrası ilk kitabı okumayanlar için SPOİLER dolu olabilir, okumayın benden size söylemesi. Katniss ve Peeta 74. Açlık Oyunları'nın galipleri olarak mıntıkalarına geri dönerler ama aralarında garip bir soğukluk olur. Katniss, Peeta ile sevgili olma olaylarına devam etmeye pek sıcak bakmaz ve Gale de kafasını karıştırır. Prim, Katniss ve annesi -ve tabii Peeta da- Galipler Köyü’ne, Haymitch'in yanına taşınmışlardır. Ama 12. Mıntıka'da durum tam olarak eskisi gibi değildir. Katniss ve Peeta, Zafer Turları için diğer mıntıkaları ziyarete gittiklerinde de fark ettikleri bir şey vardır ki mıntıkaların hemen hepsinde bir huzursuzluk havası hakimdir. Başkan Snow bu hali ikilimizden kaynaklı görür. Çünkü malumunuz olan Katniss ve Peeta’nın gecekilidi ile Oyunları kazanansız bırakma girişimleri, Katniss'ın Rue'ya yaptıkları Panem'de, özellikle de mıntıkalarda Capitol'e yapılan bir başkaldırı olarak yorumlanmıştır. Başkan Snow Katniss'tan halkı Peeta ile olan aşklarına inandırmasını yoksa ailesinin, sevdiklerinin ve kendisinin başına her an her şeyin gelebileceğini ima eder... Daha fazla anlatmayayım ve okumadıysanız siz okuyun ve görün devamını...

Ateşi YakalamakSuzanne Collins · Pegasus Yayınları · 200920,9bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sude Özer