Yakınlık, sevecenlik acıyı paylaşmaktır, oysa benim istediğim, her ne pahasına olursa olsun onun acılarının bana yansımasını önlemek, bu acıları dindirecek her türlü özveriden kaçınmaktı. Bulduğum çözüm ona acımak, sorunlarına bulaşmadan acımaktı- bir seyirci gibi, bir işkence uzmanı, bir estetikçi gibi. Ve bu estetik acıma duygum öyle yoğundu ki, o mutsuzluğun doruğuna çıktığında duyduklarımı neredeyse aşk sanıyordum. Ama kesinlikle buna aşk denemez.