Hikâyeyi muhtemelen bilirsiniz; birkaç pire alınıp 30 santim yüksekliğindeki bir cam fanusun içine bırakılır. Fanusun üstüne cam, zeminine ise metal yerleştirilir. Sonra metal zemin ısıtılır. Sıcaktan rahatsız olan pireler zıplayarak kaçmaya çalışır, ama kafalarını tavandaki cama çarparak düşerler. Zemin sıcak olduğu için tekrar zıplarlar, bir daha başlarını cama vururlar!
Pireler camın ne olduğunu bilmediklerilerinden, kendilerini neyin engellediğini de anlayamazlar. Defalarca kafayı cama çarptıktan sonra o zeminde 30 santimden fazla zıpla(ya)mamayı öğrenirler. Bu aşamada tavandaki cam kaldırılır. Zemin tekrar ısıtılır. Tüm pireler eşit yüksekliğe, yani 30 santime zıplar!
Üzerlerinde cam engeli artık yoktur, daha yükseğe zıplama imkânları vardır, ama buna cesaret edemezler. Kafalarını cama vura vura öğrendikleri bu sınırlayıcı "hayat dersi"ne sadık halde yaşarlar.
Sayfa 12 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.