"Böyle mi olacaktı, insanı sonsuz derecede mutlu kılan şey, aynı zamanda üzüntüsünün kaynağı mı olmalı?"
Yukarıdaki söz kitaptan bir alıntı. Kahramanımız Werther'in imkansız aşkını anlatırken kullandığı bir ifade... Gerçekten o kadar güzel anlatmış ki içine düştüğü şeyin içini ne kadar acıttığını... Lotte'ye duyduğu imkansız aşk sonunu hazırlamaktadır, birkaç kez ondan uzağa gitmek istemiştir ama dönüp dolaşıp yine kendini Lotte'nin yanında bulmuştur.
Bir solukta okuyacağınız bir kitap. En azından benim için öyleydi.
