Ah Nergiz Ah... Şimdiye kadar okuduğum kitapların %80'inde komik karakterler genellikle erkek karakterler olurken, şizofren gibi yalnız olarak bulunduğum odanın içinde kahkahalardan gözyaşlarımın akmasına sebep olan kız... Bu yönünle gerçekten sana fazlasıyla bağlandım. Genelde kitaplardaki kız karakterlere fazla bir yakınlık duymam ama gerçekten çok güçlü ve akıllı bir kızsın. Yasemine sahip çıkmaların, insanları sürekli doğru yola götürme çabaların o kadar örnek alınası ki kitabı nasıl bir hayranlıkla okuduğumu anlayamazsın bile. Moral olarak dibe çöktüğüm şu dönemlerde arkadaşlarımın, hayatımdaki hiçbir insanın başaramayacağı kadar neşelendirdin beni. Bunun için çok teşekkür ederim. Ve Yasemin. Aslında bu kitapta karakter olarak en yakın olduğum kişi sensin. Ne zaman birileri sana doğru yolu göstermek adına seni yönlendirmeye çalışsa sürekli karşı geldin. Gerçekten, tıpkı bende senin gibi işine karışılmasından asla hoşlanmayanlardanım. Sonuçta bizim de irademiz var ve biz de kendi kararlarımızı alabiliriz. Ama işte anlamıyorlar bazen bunu. Her neyse ben seni anlıyorum en azından bununla yetinebilirsin. :( Dünyanın en güzel kalbine sahip olduğuna inandığım kişi, Erkan. Sana farklı bir göz ile bakıyorum bu kitapta. Ama bu bir aşk değil, arkadaşlık değil, kardeşlik veya başka bir şey değil. Daha çok, hani olur ya, bazen birini tanıdığında yaptığı her şeye özenirsin, hatta dediklerinin, hareketlerinin tıpkısının aynısını taklit etsen bile bir türü yetmez çünkü hala o olamamışsındır. Aynı bunun gibi hissediyorum işte. Garip ama, seni sevmek yetmiyor bir türlü. Sevmek değil de sen olmak istiyorum aslında. Senin gibi yürümek, senin gibi bakmak, senin gibi konuşmak, senin ses tonuna sahip olmak… Bir insanın tamamen mükemmel olabileceğine asla inanmazdım, ta ki seni tanıyana kadar. Keşke yalnızca bir kitap karakterinden ibaret olmasaydın da en küçük detayına kadar tanıyabilseydim seni. Bazen istiyorum, tüm dünya tanısın, bilsin ne kadar güzel bir kalbin olduğunu, bazense Nergiz’den bile kıskanıyorum seni. Ne diyelim, Allah akıl fikir versin. Konu sen olunca çünkü aklımı kaybediyorum çünkü. Son olarak Soner. Ne kadar kafiyeli bir cümle oldu bu ya... Neyse, konuyu dağıtmadan, bu kitapta okuduğum en olgun insan sensin. Her zaman en doğru kararların aynı kişiden çıkması mümkün mü ya..? O da mümkünmüş. Bu yüzden en yüksek duvarlara sahip çıkmazlarımda kesinlikle sana geleceğim. Çünkü biliyorum ki bir tek sen yıkabilirsin o duvarları. Bu yüzden sana olan güvenim sonsuz… Kitabı okuduğuma asla pişman değilim ve ne tarz okursanız okuyun hepinize şiddetle tavsiye ediyorum. Sevgiler…

Çiçek KızlarNehir Erdem · Müptela Yayınları · 2014647 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bishop Latimmer