"Hayata dair bildiğin her şey ansızın sallandığında, en dipsiz kökler dahi çıplak eller tarafından koparıldığında sen hâlâ güçlü müsün?
Kıymet verdiğin ne varsa ayaklar altına alındığında, tüm sırların ifşa edilip ortalığa saçıldığında ve insanlar haline bakıp seni bir zavallı olarak kanıksadığında sen yine onurlu musun?
Yuvadan uçmak için kanat açan kuşlar yere çakıldığında, bir yamalı tekne sabıkalı bir fırtınanın tutsağı olduğunda, Dünya başka gezegenlerde yaşam aramaya koyulmuşken sen hâlâ içinde umut taşıyor musun?
Taşımalısın çünkü hiç kimse insanın yere çakıldğıyla ilgilenmez. Onlar için yerde yatanlar değil her şeye rağmen ayağa kalkanlar kıymetlidir...
Bu sebeple bil ki kimse seni düştüğün yerden kaldırmayacak. Yanı başında sürünenler dahi sana yardım edemeyecek. Asla çektiğin dertler anlaşılmayacak.
Seni anlamalarını ümit etme. Etraftan anlayış dilenenler kendini anlama fedakârlığını gösteremeyenlerdir.
Sakın pes etme. Unutma, bir gün gökyüzünü süsleyecek ağaçların tohumu şu an toprağın en dibinde, var olmak adına mücadele veriyor..."
Sayfa 187 - Korhan-Batu'nun Babası-Kitabı okudu
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.