Böyleyken, yine onunla aramda, iki ayrı kalıp ve ruh arasında öyle uçurumlar görüyordum ki, en taşkın yakınlaşma cehdine rağmen insanların birbirlerine ne kadar uzak olduğu, herkesin kendi içinde ve kendi hücresinde yapayalnız kaldığı hakikatini alev alev içiyordum. Bu hal bana, sadece bana hissettiriyordu ki, Allah’tan başka her yakınlık, temelsiz bir vehimden ibaret.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.