Okuru yanı başına katıp işbirliği içine sokan bir roman bu. Yani her şeyi yazar (ki bu romanda yazar aynı zamanda anlatıcı) bir bir ilk elden anlatmıyor. “Ey okur, gel ve benim anlatmadığım yerleri sen doldur” diyor. Ben de öyle oturdum romanın başına. Allahtan yazar, masalsı bir hali olsun diye öykülemeci bir üslupla yazmış, kendisiyle işbirliği
