Duygular ne kadar önemlidir insan hayatında. onlarla yaşar,çoğu zamanda onlara göre hareket ederiz.O kadar çok farklılıklar gösterir ki hissedilenler, en acısı da insanın yüreğinin yerinde olduğunu göstermesi ve oranın çok acıması...
Ben varım burdayım demesi. Yürek tellerim titredi yine, titrettin, her kelimenle yaşadıklarınla,anlattıklarınla...
Sen nasıl bir varlıksın çocuk...Bu yaşta bu yükle nasıl baş edilir ve üstesinden gelinir... Gelinebiliniyormuş öğrettin,her kelimenle...
Bilmediğin, hiç tatmadığın o özel duyguları öğrenmeye çalışmak,olumsuz bütün duyguları olumlu hale getirmek ne kadar zorlayıcı ve yıpratıcı insan hayatında....
Bunları öğreten birisinin olmaması ve kendi zekânı ve mantığını kullanarak hareket etmek ve kendince doğru veya yanlış yorumlar getirmek ne kadar meşaketli...
Momoyum ben; beni okuyor beni tanıyorsunuz...
Hey! Beni okuyanlar beni tanıyanlar, duyuyormusunuz söylediklerimi,sessiz çığlıklarım size ulaşıyor mu? derinlerde anlatmak istediklerimi anlayabiliyor ve duygularıma ortak olabiliyor musunuz yoksa okumuş olmak için mi okuyorsunuz beni...
Ben okumuş olmak için okunması gereken bir çocuk değilim.Benim dertlerime ortak olmanızı, suskunlarıma,çığlıklarıma ses olmanız için çıktım karşınıza.
Ben anne,baba sevgisi nedir bilmeyen hiç bir yere ait olamayan bir çocuğum çünkü...
Sesime ses olmanız en büyük temennimdir.
Suskunların sesini duyabilecek gücünüzün olmasını dilerim.Hiç tatmadım ama güzel bir duygu olsa gerek sevgi...
Onunla kalın.
395.jpg){kind=small}
