Protagoras'ın, insandaki adalet ve karşılıklı saygı duygusunun, Tanrı'nın yardımıyla, insanların anti-sosyal eğilimlerini dizginleyeceğine duyduğu inançtan farklı olarak, bahis konusu ettiğimiz argümanlar çoğunlukla son derece sinikti. Bunların uç örneklerinden biri, 'Devlet'te Trasimakhos'un "güçlü olan haklıdır" tarzındaki çıkışıdır: Trasimakhos burada, "doğru dediğimiz şey, güçlünün avantajından başka bir şey değildir" iddiasını ortaya atar. Bu argümana göre, toplumun kendi yapısı itibariyle, en güçlü grubun özçıkarının doğrudan yansımasıdır; bu en güçlü grubun demokrasilerdeki gibi çoğunluk, oligarşilerdeki gibi azınlık yahut despotlardaki gibi tek kişi olması bir şey değiştirmez. Yine aynı şekilde hatip Lysias şöyle der: "Akılda tutulması gereken ilk şey, hiçbir insanın doğası gereği oligark veya demokrat olmadığıdır; herkes kendine yarar getirecek türde bir anayasa oluşturmak için çabalar." burada içerilen sonuç, "toplumun, insanlar en önemli çıkarlarının peşinde koşarken süzülerek tortu olarak kalan düzenlemelerden başka bir şey olmadığı" şeklindeki Benthamcı ilkeyle benzerlik gösterir.
Sayfa 49Kitabı okudu
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.