Drina taraflarına yaptığım yolculuktan sonra sürekli gözüme çarpıp duran Abanoz adlı kitapla bir de Afrika yolculuğuna çıkmak istedim. Eski bir kitap aslında. Genel olarak bakacak olursak 1960 ve 94 yıllarını kapsıyor. Kaleme alan Polonyalı bir gazeteci. Anı kitabı hissi veriyor. Salaş fakat bir o kadar ilgi çekici şekilde yaşadığı deneyimlerini anlatıyor. Gezdiği birçok şehirleri: Akra, Kumasi, Darüsselam, Kampala, Lagos, Laascaanood, Addis Ababa, Monrovia, Bertoua, Dakar, Bamako, Port Harcourt, Onitşa, Asmara... Ayrıca Zanzibar ve Ruanda gibi yerleri. Okuduğunuz süre boyunca kocaman bir güneş daima tepenizde. Her şey yavaş ilerliyor. İnsanlar sürekli beklemede, bir sabır timsali adeta. Geçmiş ve gelecek burada önemini yitiriyor ve sadece an önemli. Yalnız kalmak diye bir şey yok. Yalnız kalmak ölüm demek. Doğayla sürekli bir mücadele. Bu mücadele sadece doğayla da kalmıyor üstelik. Yazar bizi aynı zamanda ülkelerin bağımsızlık mücadelesine, oradan iktidar kavgalarına, kabileler arası savaşlara götürüyor. Çocuk askerlerden bahsederken yıllar önce okuduğum bu kitap aklıma geldi benim de: 
Uzaklara Giden Yol.
Okunması zor bir kitapla karşılaşacağımı düşünmüştüm. Oysa yanılmışım. İlk sayfadan itibaren gayet akıcıydı. Yazarın dediği gibi, "Kıta, anlatmakla bitmeyecek kadar büyük bir kara parçası. Hakiki bir okyanus, apayrı bir gezegen, çeşitliliği bitmeyen, sonsuzcasına zengin bir evren. Ancak okunabilirliği sağlamak adına çok büyük bir sadeleştirmeyle 'Afrika' diyebiliriz oraya. Gerçekteyse, coğrafi bir ad dışında, Afrika yoktur."
Bu yüzden bu kitapta yazılanlar; Afrikalıların inancının, kültürünün, yaşamınının sadece küçük bir kısmı. Fakat bir miktar da olsa tanımamı sağladığı için mutluyum. Kapak tasarımı ayrıca hoşuma gitti. Herkese tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar.
Not: Aradan uzun zaman geçtiğinden belki yazılanlarda değişmiş şeyler olabilir. Bu durumda bize daha fazla araştırmak düşüyor.
··
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.