V.
Gece geç saatlere kadar yürüyüp durdum
Kentin bitip tükenmeyen yollarında…
Arkadaşlarımın ölüleri kayıp gitti parmaklarımın ucundan
Okul çocukları gibi adlarını saydılar,
Öldürüldükleri günü söylediler, yaşlarını
Yüzlerini bir türlü seçemedim
Boşanan gözyaşlarımın parıltısından.
Bir uçurumun önünde sabırla bekliyoruz
Taşlar atıyoruz arasıra boşluğa
Uçurum dolacak bir gün ve biz
Karşıya geçebileceğiz diye…
Ama çekilen acılar oluyor günler, geceler boyu
Kırlara değil, mezarlıklara çıkıyor yolumuz
Sevda sözcükleri yer değiştiriyor
Ölüm üstüne söylenen birtakım sözlerle.
Gece geç saatlere kadar yürüyüp durdum
Düşünüp durarak bir şeyleri,
Şarkılar söyleyerek, ağlayarak…
Bir ırmak donmak istiyordu kanımda,
Sanki bir nar dağılmak…
Bilgi Yayınevi - 1981 Behçet Necatigil Şiir Ödülü