"Nasıl kolayca söyleyiveriyor bunu Sevmek! Kelimelere herkes kendine göre bir anlam, bir değer veriyor galiba. Bu değerler aynı olmadıkça iki kişi iki ayrı dil konuşuyorlarmış gibi olmuyor mu?" Yaşamının daha başlangıcında öksüz bir adam olarak yaşam çizgisini zikzaklarla da olsa sürdürmeye çalıştı o. Adı sanı yoktu onun, Aylak Adamdı o. İhaneti, ikiyüzlülüğü, aldatmayı ve daha nicesini o evinde –nefes aldığını sandığı evinde- hezeyanla öğrenmişti. Babasına asla ama asla benzememeye çalışmış geriye kalan hayatını orada burada işsiz şekilde idame ettirmeyi tercih etmişti. Aşk onun için kim bilir neydi? Sevdiği iki insan ya da sevdiğini düşündüğü iki insan oldu bu Aylak’ın. Birinin ince, zarif ve bir o kadar seksi bacaklarına tutulup fırtınasında savrulmuştu; diğerinin ise annesinin fotoğraflarından gördüğü kadarıyla emin olduğu tek şeye –mavi gözlerine- bakarak o kadınla savrulmayı göze almıştı. Önünde sonunda ne mi olmuştu bu adama? E o kadarını da Yusuf Atılgan’dan dinleyin… Değişik bir üslubu vardı 20. Yüzyıl yazarlarımızdan Yusuf Atılgan’ın. Kitabına başladığımda gerçekten de –bunu okuyan herkes için klasikleşmiş bir şey söyleyeceğim- hiçbir şey anlamadım sayfalarca… Acaba ben de mi sorun var diye okuyan birkaç arkadaş bulup fikirlerini dahi alarak kendimi rahatlattığımı dahi söyleyebilirim. Bir nevi Aylak Adam’ın aylak konuşmasıydı bu. Belki de gerçekten kitabı farklı yapan bir etki de budur. Ama endişelenmeyin yaklaşık 40-50 sayfa sonra hem Aylak’a hem de konuşmasına alışıyorsunuz. Öykü sizleri alıp götürüyor. Hatta ipucu vereyim sonlarına doğru artık İstanbul sokaklarında Aylak Adam ile caka satar hale bile geliyorsunuz. Etkilenmiştim bu adamdan belki de böyle bir adamın varlığını düşünmekten… Farklı biriydi o, sıradan dünyanın sıradan gündelik konuşmalarına meydan okurcasına yaşıyordu. Etkilemişti dedim ya belki de böyle bir adam ile iki-üç saat sıkı fıkı olmak beni etkilemişti. Tarzını farklı bulduğum, yer yer üslubundan ötürü zorlandığım bir kitap da olsa yiğidi öldür hakkını yeme derler. Mutlaka tavsiye ediyorum bana çok şey kattığı gibi çok şey de eksiltti bu Aylak Adam. Umarım sizinde fazlalıklarınızı törpülemesi için bir şans verirsiniz kendisine. Şimididen herkese değerli okuma saatleri diliyor ve beni bu satırlara değin bıkmadan, usanmadan okuyan arkadaşıma da en içten kitap sevgilerimi gönderiyorum. Ve kitaptan son bir alıntı: -Neden bu kadar kötümsersin? -Sen neden değilsin? Çevrene bakmıyor musun? En mutlu görünenlerine bile?

Aylak AdamYusuf Atılgan · Can Yayınları · 201960,3bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Barış tuzlu