Item: Az
Author: Kaan

Kaan

@siyahyazar_

11 Nisan 2021 22:08

360 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

Beğendi

10 saatte okudu

AZ'ın tarifsiz ÇOK'luğu ...

Kasvetli bir Ankara sabahına uyanıyorum. Hava, gerçekten soğuğu sevebilen benim gibi insanlar için huzur verici görünüyor. Bu güzel pazar gününe onlarca aktivite sığdırabilirdim, bir sürü plan yapabilirdim ama haftalardır tek düşündüğüm şey ‘’pazar günü Hakan Günday okuyacağım’’ düşüncesi koca bir günümü ayırmak için aslında güzel bir sebep. Kahvaltımı yapıyorum, biraz koşmak için parka gidiyorum. Birazdan başıma geleceklerden habersizim. Koştukça nefesimin açılması sağlığım açısından çok önemli bir hâl alıyor çünkü birazdan nefesimin kesileceğinden, bir kitabın kalbimle alay edeceğinden de habersizim. Eve gelip kitabımı ve notlar alırım diye kullandığım defterimi alıp parka çıkıyorum. Hava birden güzelleşiyor ve keyifli bir okuma aktivitesi için bütün şartlarım hazır, kitabın kapağını açıyorum. Hiç olmadık bir anda içinizde bazı hisler belirir ya hani, henüz kitabın çok başında çok sakin ilerlerken birden içime bir huzursuzluk çöküyor. Yoksa çevremden duyduğum, birkaç kişiye sorup karşılığında ‘’Hakan Günday okumak çok zordur, miden , kalbin, beyin kaldırmayabilir’’ diyenler haklılar mı? Bunun cevabını almak için saatlerce beklemeyeceğimden emin bir şekilde okumaya devam ediyorum. Tıpkı Dostoyevski okurken yaşadığım tarzda bir huzursuzluk bu ama Dostoyevski okurkenki hislerim daha çok psikolojik sebeplere dayalı. Şimdi ise karşımda 11 yaşında bir kız çocuğu görüyorum. Huzursuzluğum artıyor, sayfalar geçtikçe korktuğum başıma geliyor. Şimdi söyleyeceklerimi yargılayabilirsiniz; kitabın içine bir anda sakalı karnına kadar uzamış, dinci bir tavır takınan, her on cümleden yirmisi Allah olan karakterler giriyor. İçinde din olan her şeyden korkmuşumdur. Çünkü ‘’din’’ altında yapılan öyle kötü, korkunç, açıklanamaz, yıkıcı şeyler gördük ki insanlar olarak din içeren şeylerden, dinci insanlardan korkuyoruz. Bunlardan birisi 11 yaşındaki kızımıza talip olunca oturduğum çimenlerde huzursuzca hareket ediyorum. İsmi Derdâ olan bu güzel kızın olması gereken yer bir park, okuldaki bir sınıf, saklambaç oynanan sokak olması gerekirken; kendini bir anda kocaman bir adamın elinde buluyor Derdâ. Daha mahallesinden çıkamamışken bir anda Londra’nın yolunu tutuyorlar. Ve nefesimin düzensizleştiği ilk an , yazarın ''...ve Derdâ'yı döve döve sikti. Londra'da sabah olana kadar... O gece Londra tarihinin en uzun gecesi oldu, çünkü güneş bile doğmaya utandı .'' syf59 #115849686 cümlesiyle beynimden vuruluyorum . Bu geceden sonraki 4 sene boyunca Derdâ , doğup büyüdüğü evden binlerce kilometre uzaklıktaki, ismi Londra olan, bakkala gitse şeker dahi isteyemeyeceği bir cehennemde dört duvar arasında yaşıyor. Her gün dövülüyor. O dövüldükçe ben kahroluyorum. Ama ‘’ okurken mahvolacaksın, çok şaşıracaksın, hayal gücün seni bitirecek’’ diyenlere katılmıyorum. Nedeniyse çok basit: dünyanın pembe bir sayfa olmadığını, insanın özellikle ‘erkek’ denen şeyin dünyanın başına gelmiş en kötü şey olduğunu ben yıllar önce kabullendim zaten. Bu tarz olayların varlığından haberdar olmak için orada yaşamamıza gerek yok. Gözlüklerinizi çıkartıp hayata daha gerçekçi bakarsanız, elinizi günde 20 tane hikaye attığınız, yediğiniz her şeyi paylaştığınız telefonunuzdan çekip dünyaya gerçekten bakarsanız, buna benzer binlerce olayın var olduğunu zaten bilirsiniz. Neyse kendi fikirlerimi kendime saklayım bence de :) Derdâ’nın sonrasında başına gelenleri anlatmak istemiyorum, bu bir inceleme olmalı, kitap özeti değil. Hakan Günday’ın müthiş bir gerçekçilikle yazdığı kitabını konuşmaya devam edelim. Kitaba aynı isimde ama -a- harfinde şapkası olmayan Derda adındaki bir erkek katılıyor bu sefer. Evinin yanındaki mezarlıkta, mezarları sulamakla görevli kendisi. Annesinin ansızın ölümüyle gerçek hayata öyle bir hızda, öyle bir karanlıkta atılıyor ki, elimi sayfaya uzatıp tutup çekmek istiyorum Derda’yı. Ama o insanlardan umudunu öyle kesmiş ki bana da inanmıyor, benimle gelmek istemiyor ve resim dersinden bile sınıfta kalan yüreğiyle kendi çizdiği yoluna devam ediyor. Bu kardeşimiz Oğuz Atay ismiyle tanışıyor ve hayatı Oğuz Atay aşkıyla şekilleniyor. Bu uğurda adam bile öldürüyor, çünkü Derda’ya göre insanlar kendilerini anlamadıkları gibi Oğuz Atay’ı da anlamadılar. Atay’ın ölümünün yalnızlıktan, fazla düşünmekten ve en önemlisi umutsuzluktan kaynaklandığını düşünüyor. Atay ise neredesiniz okurlarım diye bize seslenip bizden ufacık bir kıvılcım bekliyor karanlık bir gecede bir tren istasyonunda . ‘’O akşam Derda, evdeki tek ampulün ışığında Korkuyu Beklerken'i bitirdi. O akşam Derda, üç yıldır konuştuğu taşın sesini duydu. Kitaptaki son öykü olan 'Demiryolu Hikayecileri-Bir Rüya'nın son cümlesi şuydu: ''Ben buradayım sevgili okuyucuyum, sen neredesin acaba?'' Buradayım! diye bağırdı Derda'' . syf 254 #115894641 ‘. Atay’ın yalnızlığına Derda ortak oluyor ve gittiği her yerde, attığı her adımda yüreğinde bir his ve elinde Tutunamayanlarla yanında taşıyor Oğuz Atay’ı. Derdâ ile Derda’nın hayatlarının seneler önce nerede nasıl kesiştiğini okuyunca anlayacak ve bu inanılmaz tesadüften müthiş bir keyif ve huzur alacaksınız… Neden her şeyin çokluğunu istiyoruz? Çok para, çok sevgi, çok huzur, çok mutluluk… 3 harflik bir kelimeye neden bu kadar tıkılıp kalıyoruz. Hiç ‘az’ istemeyi denedik mi? Az mutlu olursak aslında çok mutlu olacağımızdan daha da çok mutlu olacağımızı bilebilir miyiz? İşte buna cevaben kitabın sonuna ''Seni az seviyorum'' dedi Derdâ. ''Ben daha az'' dedi Derda. Bir daha da konuşmadılar... syf 354 #115923564 diyaloğunu ekliyor Günday, düşünmek lazım… Evet arkadaşlar, pembe gözlükleriniz varsa bu kitaba bulaşmayın, ama hayatın uzaklardaki ütopik yanına karşı miyopsanız, buyrun okuyun bu kitabı. İnsanın ruhunun haritasını çok iyi öğrenmiş Günday, insan denen şeyin nasıl bir şey olduğunu müthiş resmetmiş kafasının içinde ve bunu da bize ‘’Nereden bilebilirdi insanoğlu? Varlığının sonuçlarını. Hepsinin de yanıtı aynıydı: Hiçbir yerden... Belki de bu sayede hayat devam ediyordu. Kimse, neye neden olduğunu önceden bilemediği için... Çünkü her davranışın zaman içindeki büyün sonuçlarına önceden tanıklık eden kişinin ilk tepkisi, büyük ihtimalle, durmak olurdu. Durmak ve durdurmak. Dehşet içinde. Hareket etme korkusundan kalbi durana kadar. Çünkü her hareketin nihai sonucu acıydı ve belki de, insanoğlu bunu bilse, hiç doğmazdı. Belki de daha kötüsü, bütün bunları bilse de doğmaya devam ederdi. Ne de olsa, insandı ve doğası gereği arsızdı. Doğmak için her şeyi yapardı. Gerekirse karnından çıktığı annesinin leşini doğumhanede bırakır, hatta dünyada ikizine yapışık bile gelir, ama yine de doğardı...'' syf 305 #115913804 cümlesiyle aktarıyor. Hakan Günday kişisel hayatında nasıl birisi bilmiyorum ama çok sevdiğim bir youtuber, Günday için ‘’Hakan Günday tuhaf bir adam. Hatta psikopatlığını yazarak kamufle ettiğini düşünüyorum.’’ diyor. Müthiş bir tespit, bunu düşündürmeye sevk eden şeyse çok açık : bunca iğrençliği barındıran bu sahneleri, nasıl bu kadar gerçekçi bir dille yazabiliyorsun? Kitabın içine politik, siyasi bütün düşüncelerini serpiştiriyor Günday ve ben de sonuna kadar destekliyorum onu ve kendimce ekliyorum: Kadınlar MAL değildir! Ve bütün çocuklar MASUMdur! İncelememi Günday’ın ''...herkesin bir hikayesi yok muydu? Başlayıp da bitiremediği. Çünkü kimsenin dinlemediği... İçine atmak diye bir şey varken, anlatmaya ne gerek vardı?’’ syf 285 cümlesiyle bitiriyorum. Hikayelerimizi dinleyen kimse yok, belki de böylesi daha iyidir. İçimize o kadar attık ki hikayelerimizi, bir yazar yarattık içimizde her birimiz…

AzHakan Günday · Doğan Kitap · 201921,2bin okunma

··

1 artı 1'leme

37,1bin görüntüleme

GoodNightMoon

@GoodNightMoon ·

30 Mayıs 2023 08:49

Kinyas ve Kayra’nın etkisinden çıkamamışken, ikinci Hakan Günday kitabına karar verirken denk geldim bu incelemeye. Kaleminize sağlık harika anlatmışsınız

Gülbenay Gündüz

@Kitapperi ·

12 Nisan 2021 11:40

AZ, Hakan Günday'ın Kinyas ve Kayra'dan sonra yazdığı en iyi kitabı 🤗

1 sonraki yanıtı göster

Mehmet mcmem

@Amedmehmet ·

13 Temmuz 2021 17:04

Bütün incelemeler böyle olsa, bütün kitaplara heves artar. Tebrikler 👌

Asude Berna

@asudeb ·

14 Eylül 2021 15:50

Okuduğum en güzel incelemelerden biri. Derin kitapların böyle güzel anlaşılması her okuru mutlu ettiği gibi beni de etti. Kaleminize sağlık

@arzuakcn ·

👏

@_veraaa ·

Kitaba şu an başlamıştım ki bir inceleme okuyarak başlasam daha iyi olur diye düşündüm.İyi ki de düşünmüşüm. Harika bir inceleme olmuş, teşekkürler :))

Kelime Tozu

@Birkelimebirkitapsevdim ·

07 Haziran 2022 14:40

Az önce bitirdim Hakan Günday'ın AZ kitabını . Yazarla ilk tanışma kitabım oldu ve kitap sonunda inanılmaz derecede hayret ettim iki karakteri birbirine bağlayış şekline. Her iki Derda'nın da yaşadıkları ne kadar acı vericiydi, dediğiniz gibi hayata toz pembe bakanlar için bu kitap keyif vermeyebilir ancak gerçek şu ki bu hayal ürünü karakterlerin kat kat fazlası var gerçek hayatta, ne kadar acı olsa da . Düşüncelerinizi, kitap incelemenizi çok çok beğendim, ayrıca çok teşekür ederim paylaştığınız için. Ben de müsait olduğumda bu kitapla ilgili bir inceleme yazacağım, çünkü hak ediyor. Okuduğum her kitabı yorumlamıyorum ama bu gerçekten hak ediyor. Yeniden teşekkürler , keyifli okumalar dilerim.

Sevgi

@sevgilikitaplikk ·

03 Temmuz 2022 14:41

Şu an okuyorum ve ben de bunları hissediyorum özellikle din adı geçen her şeyden korkuyorum, çoğu insan gibi...

2 İleri

11 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kaan