Ben bir insandım.. en anlamlı başlangıç bu olsa gerek Ortadoğu zulmünün aldığı iki masum canın son cümlesi..BEN BİR İNSANDIM... Mardin'li Hüseyin'in zulümden kaçıp mülteci kampına sığınan Meleknaz'ın sevda, hüzün ve hasretin hikayesi huzursuzluk.. Müslüman olan Hüseyin'in Ezidi olan Meleknaz'a olan sevdasının inançlarından dolayı çevrelerinden onay almaması evine getirdiği Meleknaz ve zulümden beraber kaçtığı Şengal dağında can veren Zilan'ın kız kardeşinin ismini verdiği gözleri görmeyen bebeği Nergis.. Meleknaz'a tutulan Hüseyin'in olayını araştırmak için çocukluk arkadaşı İbrahım Mardine gider ve olayı ailesinden, çevresinden ve Zilan'dan dinler Hüseyin'in bu sevda yüzünden nasıl vurulduğunu Meleknaz'la olan ilişkisinin onay görmemesi sebebiyle onu İstanbula arkadaşının yanına göndermesi, vurulması abilerinin Hüseyin'i Amerikaya yanlarına almaları orda İslam düşmanlığına kurban olma olayını.. Olaydan sonra Meleknaz'ı daha bir merak eden İbrahim onu bulmaya karar verir ve uğraşlar sonunda onu bulur ve kaçarken sığındığı Güneş Tapınağında bıraktığı üzerinde Ezidilikte kutsal sayılan Tavus Meleğinin olduğu mendilini ona verir ve kendisine ve bebeğine yardım etmek istediğini söyler ama Meleknaz oralı bile olmaz buna rağmen her seferinde onu bekleyen ve büyük hayranlık duyan İbrahimin yeni Meleknazlarla ilgili iz sürüp haber yapma çabası.. Kitapta Ezidilikle ilgili bilinen yanlışlara ve düzeltmelarine yer verilmesi, kendini batı medeniyetine uyarlamak isteyen ve bu yüzden gerçek olaylardan uzak kalan kendine yabancılaşan insanları düşündürmeye itmesi, Ortadoğunun geçmişten günümüze süregelen zulmünün yaşanmış bir olayla dile getirilmiş olması, bir insanı sevmeye inançların engel olamayacağını bize gösteren Hüseyin'in bu sayede bu soruyu kendimize sorabilmemiz gibi mesajlara yer verilmesi çok anlamlı ve değerli diye düşünüyorum..

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2017100,3bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ayhan