Resûlü gören mü’mine,
(Sahâbî)adı verildi.
Hepsini bildirmek için,
(Eshâb-ı kirâm) denildi.
Peygamberi seven her kalb,
nûrla dolardı bir ânda,
Ona sahâbî olanlar,
medh olundular Kur’ânda.
Hepsi Resûlullah için,
mâlını, cânını verdi.
Sulhda ilm yayarlardı,
harbde ise kükrerdi.
Hadîs-i şerîfde Eshâb,
benzetildi yıldızlara.
Herhangi birine uyan,
erer ışıklı yollara.