23 Nisan 2021 Cuma günü, "kayıp zamanın izinde"yi bitirdim. 3 Haziran 2020 tarihinde, Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun çevirisini yaptığı “Geçmiş Zaman Peşinde” 1 ve 2 yi okumaya başladım. 784 sahife. Yakup Kadri diğer ciltleri tercüme etmemiş. 18 Kasım 2020 de “Kayıp Zamanın İzinde” Roza Hakmen çevirisi 2 cilt YKB Yayınları (7 cilt bir arada) siparişini verdim. 24 Kasımda "Swann'ların tarafı"nın kapağını açarak tekrar bir başlangıç yaptım. 23 Nisan 2021 Cuma günü, zamanı yakalayarak bitirdim bu uzun yolculuğu. Okurluk serüvenimin unutulmazları arasına giren bir deneyimdi. Özellikle ilk üç kitabın aralarında, araya başka kitaplar da aldım. Devamlı onu okumaya kalksam sonunu getiremeyebilirdim; başka bir açıdan da iyi oldu, "kayıp zamanın izinde" zaman kazandı içimde, genişledi, karakterleri benimle birlikte zaman geçirdiler, yaşlandılar... Farklı bir sürü kitap okudum. Ayrıca Proust’la ilgili yan okumalarda yaptım. Roza Hakmen'in çevirisinin çok çok iyi olduğunu düşünüyorum; bazı pasajlarda Proust'un neredeyse Türkçe yazdığını bile zannedebilirdim. Bu kadar iyi bir çeviri olmasa "kayıp zaman"dan bu kadar zevk alır mıydım emin değilim. Tabi ki Yakup Kadri çevirisinde farklı bir tat var. Keşke diğer ciltleri de çevirseymiş dedim. Ama Roza Hakmen de çok usta işi bir iş çıkarmış. Bu anlamda "kayıp zaman" hakkında bana en ilginç şeylerden biri, romanın yazma sürecini Proust'un kendi deyişiyle şöyle açıklaması: "son cildin son bölümü ilk cildin ilk bölümünden hemen sonra yazıldı. Arada kalan her şey sonradan yazıldı". Bu açıdan bakınca Roman dairesel bir döngü oluşturuyor. Son kitabı bitirdiğimde ilk katabın birkaç sahifesine tekrar göz attım. Uzun bir şiir tadında. Proust yazmak için hayatının son on yedi yılını ayırdığı romanını bitirdiğinde, şöyle demiş: “Her şeyi yazdım, ölebilirim.” İşte, dünya edebiyatının en önemli yazarlarından biri sayılan Virginia Woolf’u bile kendi metinlerinin niteliği konusunda karamsarlığa sürükleyen, hatta ona bir müddet yazıyı bıraktıran bir nehir kitap bu. Alıntı: "Çünkü hayatımız göçebe olduğu halde hafızamız yerleşiktir; biz hiç durmadan hamleler yapsak da, hatıralarımız, onlar bizim arkamızda bıraktığımız yerlere sımsıkı bağlı kalırlar ve orada evcil bir hayat sürmeye devam ederler." Yakalanan zaman s.296

Kayıp Zamanın İzindeMarcel Proust · Yapı Kredi Yayınları · 2021563 okunma

··

262 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mehmet şenol