Proust'un Albertine'in yokluğunu anlattığı sayfalara gittim bu alıntıyla.
Eşin, sevgilinin, yani ötekinin geçici yokluğunda, belirsizlik içinde, kesin ve kati olmayan ama öyleymiş gibi duran şeyin içinde zamanın akması beklenir ve bize ısrarla içgüdümüz bunu fısıldarken bizse ona "sus, kes sesini, duymak istemiyorum hala, hazır değilim" deriz.
Sayfa 40 - Yky
··
522 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.