Sultan Hamid ile Herzl görüşmesi ile alakalı olarak Türkiye'de halk arasında ve belirli çevrelerde genel bir kabul olarak anlatıla geldiği gibi Sultan bu görüşmede Herzl'i öyle iddia edildiği gibi terslememiş ve azarlamamıştır. Aksine uzun süre bu görüşmede Duyun -u Umumiye ve Filistin'e göç meselesi karşılıklı olarak konuşulmuştur. Sultan II. Abdülhamid Osmanlı Devleti'nin dış borçlarının ödenmesi noktasında Herzl'ın fikirlerini almış ve sonuna kadar onu dinlemiştir. Kabulde herhangi bir anormal durum vuku bulmamıştır. İkili arasındaki irtibat bundan sonrasını da mektuplaşmalar yoluyla devam etmiştir. Mektuplardaki genel üslup da aynı şekilde karşılıklı nezaket ve memuriyet üzere idi.