aşk ve sevda birbirinden farklı duygulardı. Sevgi ise baki olan ve herkese, her şeye beslenen bir histi. Bir kitabı da sevebilirdik, bir arkadaşı da... Bir çiçeği de sevebilirdik, bir hayvanı da... Fakat aşk ile sevda öyle değildi ve bize bunu hissettiren insanlar, bizler için özeldi.
Aşkın belirli bir ömrü olduğunu düşünüyordu Annie. Bugün patlıcanı çok sevmek, hayatının bir döneminde patlıcanı aşırı sevmek ve doyasıya tüketmek gibiydi aşk. Fakat bir gün, ağzına patlıcan koymayabilirdi insan. Birisine aşık olmak için, o insanı tanımak gerekmiyordu. Bazen bir bakış bile aşkı devreye sokabiliyor, ilk görüşte insanı etkileyebiliyordu. Ve bir şey ne kadar hızlı başlarsa, yüksek ihtimalle o kadar da hızlı tükenebiliyordu.
Fakat sevda başkaydı ve bunu anlatabilmenin bile bir yolu yoktu. Öyle söylemişti. Birisine sevdalandığında, ne yaparsan yap ya da ne yaparsa yapsın dönüşü olmuyordu. Seneler de geçse, hayatlar da değişse, için için yanıyor, soğuyamıyordun. Kullandığın kelimeler belki de aynıydı; "Aşığım, çok seviyorum" diye ifade ediyordun kendini fakat eğer aşkın ne olduğunu biliyorsan, ya da bir gün bir başkasına da aşık olduğunu hissediyorsan, aradaki farkı anlıyordun. Ve her sevda, bir ukteyle can buluyordu.