Koştum, Sakarya Caddesi boyunca... Karı, soğuğu, Ankara ayazını, dolmuşa binmeyi hissettim. Kitap işte böyle. Olayları ilk elden tecrübe ediyormuşsunuz hissi ile sizi kendine çekiyor. Sonra herkesle tanışık oluyorsunuz kitaptaki. Doktoru şimdi gitsem diyorum elimle koymuş gibi bulurum. Ankara derseniz Ankara, gerçekler derseniz gerçekler var. Baba ile kayboldum ve telaşa kapıldım, oğlu ile babayı aradım ve koştum, nefes nefese kaldım.
Yapabileceğim tek olumsuz eleştiri kahramanın babası karakterinin biraz abartıldığıdır. Belki de kitaptan puan kıracağım tek yer burasıdır. Amma güzeldi. İçindeydim kitabın. Sessiz bir günde, yağmurlu bir havada okunası kitaplardandı.
