Murat Ç ile başladığımız Asimov okumasının ilk kitabıydı Sonsuzluğun Sonu ve ben yaklaşık iki günde kitabı okudum. Hem de ne okuma! Sayfaları hızla çevirip olayları anlamaktan, terimleri tam anlamıyla kavramaktan ve heyecandan başka hiçbir şeye odaklanamadım. İnsanların, hepimizin yaşadığı Gerçekliğin aslında olmayabileceğini, bizlerin geçmişinin geleceğinin ve hatta şimdinin değiştirilebileceğini düşünün bir anlığına. Başka zamanlarda başka şartlarda yaşadığımızı, gelecekle ilgili plânlar yaparken, hiç haberiniz yokken şimdiki zamandan koparılıp başka zamanlara savrulduğunuzu düşünün. Ve okumaya devam edin... İnsanlığın hep aklında olan, herkesin bir şekilde hayal ettiği bir konusu var eserin: Zaman Yolculuğu! Andrew Harlan, 95. Yüzyıl'dan gelen ve İlkel Zamanlar (24.yydan bile önceki yüzyıllar) ile ilgilenen bir Teknisyen'dir. Onun gibilere Sonsuz denir. Ve bir Sonsuzun yaşamı 4 evreye bölünür. Önce 15 yıl Zamancı olarak kalan Harlan ardından 10 yıl Çırak'lık yapar. Üçüncü evrede Zaman'a gidip Gerçeklik ile geri dönen bir Gözlemci olur Harlan. Bu aşamaların sonu ve son evre olarak da artık bir Uzman ve gerçek bir Sonsuz olarak devam eder yaşamına. Sonsuzlar, Zaman'da yolculuk yapıp farklı zamanları ziyaret eder ve burada Gerçeklik ile karşılaşırlar. Ve bazı durumlarda, gerçekliği analiz ederek var olanı Değiştirmek zorunda kalırlar. Gerçeklikte, Gerekli Asgari Değişiklik (G.A.D.) o yüzyılda yaşayan insanları ya da yaşanan olayları tamamen değiştirir. Yaşayanlara yeni birer kişilik verebilmekle birlikte, onları hayatlarının sonuna da getirebilir. Sonsuzlara göre bu değişikliklerin amacı, iyi zaman çizgisi oluşturmak ve insanlık yararına şeyler yapmaktır! İşte tam bu sıralarda, Gözlemciliğinin beşinci yılında Kıdemli derecesi alıp 482. Yüzyıl'a atanır ve Asistan Bilgisayar Hobbe Finge ile tanışır Harlan. Ve birçok açıdan soğuk bulduğu Finge'in bürosunda bir Zamancı olan Noys Lambent ile karşılaşır. Kadınları umursamayan, Zaman içinde onlarla karşılaşsa da onları sadece bir nesne olarak gören Harlan'ın hayatı Noys ile olan karşılaşması sonrası geri dönülmez bir şekilde değişir. Bu sırada 482.'de yapılacak bir Gerçeklik Değişikliği bilgisi ile sarsılır. Değişiklik tüm insanları etkileyeceği gibi Noys'u da etkileyecektir sonuçta. Ve Harlan'ın aşkı eskisi gibi kalmayacaktır. *Harlan, Gerçeklik'te bir şeyi değiştirip yeni tertipte Noys'u kaybedecek midir? *Bir insanı Sonsuzlukta bir yerde tutarak onun değişimini engellemek mümkün müdür? *Gerçeklik neden eylemsizlik içerir? *Sonsuzluğun bir sonu var mıdır? Yoksa bu son sadece bir başlangıç mıdır? *Kendi geleceğinin en ufak ayrıntısını gören biri, bu bilgiden yola çıkıp kendi geleceğini değiştirebilir mi? Bir sürü soru ve onlarca cevap buldum Sonsuzluğun Sonu'nda. Zamanın dibine kadar yolu olan bir insanlıkla tanıştım. Geleceğin ve geçmişin nasıl değişebileceğini, bir kişinin sevince neleri göze alabileceğini gördüm. Sonsuzun boşluğunu, Zaman'ın başlangıcını, insanlığın esenliği için yapıldığı söylenen şeylerin ne denli tehlikeli olabileceğini hissettim. Asimov'a bir kez daha hayran oldum. Kitabın bitimine yaklaşırken şaşırmaktan alamadım kendimi. Harlan'ın yerinde ben olsam neler yapabilirdim ve içinde bulunduğum durumla nasıl başa çıkardım hissine kapıldım durdum. Kıymetli Zaman'a bir kitap değil de binlerce hayat sığdırdığımı düşünüyorum Sonsuzluğun Sonu ile. Bir de kitabın bir bölümünde izlediğim bir filmden de kesitler buldum. Bilen var mı bilmiyorum ancak Nolan filmi "Tenet" bir sahnesi sanki gözümde canlandı. Yok Fazi olamaz derken, kısa bir araştırma ile Nolan'ın kitaptan esinlendiğini de öğrenmiş oldum. İzlemeyenlere de tavsiye olsun bu sayede film. Olası milyonlarca yüzyıl arasından kendi yerini anlamak isteyenlere, geleceğin matematiğini kavramaya çalışacaklara, tarihin aslında nasıl bir yenilgiden ve yanılgıdan ibaret olduğunu anlamak isteyenlere bu muhteşem eser tavsiyemdir.

Sonsuzluğun SonuIsaac Asimov · Monokl · 20152,266 okunma

··

804 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.