1984 ve Cesur Yeni Dünya
20. yüzyılın ikinci yarısında, iki öngörülü kitap gölgesini düşürdü geleceğimize. Biri zalim, beyin yıkayan, totaliter bir devletin korkunç tasavvuruyla George Orwell'in 1949'da yazdığı Bin Doküz Yüz Seksen Dört; Büyük Birader'i, düşünce suçunu, YeniKonuş'u, bellek deliğini, Sevgi Bakanlığı adlı işkence sarayını ve insanlığın yüzüne sonsuza dek basan bir çizmenin cesaret kırıcı manzarasını bize veren kitap.
Diğeriyse Aldous Huxley'nin farklı ve daha yumuşak bir totaliterizm şeklini sunduğu Cesur Yeni Dünya'ydı; refahın gaddarlıkla değil de mühendislikle, şişelerde büyütlen bebeklerle, hipnoz üzerinden iknayla, üretim çarkının tekerleklerini sürekli döndüren sınırsız tüketimle, yönetimdekiler tarafından dayatılan, cinsel hüsranı ortadan kaldıran rastgele birlikteliklerle, oldukça zeki bir idari sınıf ile basit işlerini sevecek şekilde programlanmış yarım akıllı işçilerin oluşturduğu alt grup arasında değişen, önceden belirlenmiş bir kast sistemiyle ve somayla, yani hiçbir etkisi olmaksızın anında mutluluk veren bir ilaçla elde edildiği bir totaliterizm.
Sayfa 7 - İthaki Yayınları-Sunuş BölümüKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.