Gençken bitmez tükenmez bir gücün olduğuna inanırsın. Kitaplar durmadan destekler seni: Hiçbir şeyi olduğu gibi kabullenmemek, dünyayı alt etme duygunu destekler. Ama gün gelir, bir de bakarsın ki, miskin bir memur, geveze bir öğretmen olup çıkmışsın! Çevrendekilere -o eleştirip durduğun insanlara- benzeyivermişsin! Hayatı kabullenmişsin, bir aptal gibi. Ve sürüklenip gidiyorsun.
Sayfa 28 - Yky
··
1 artı 1'leme
·1.590 görüntüleme
Offff işte hayatta en çok korktuğum şey...hayatta sıradan,stabil bir şekilde ilerlemek ya da yuvarlanıp gitmek...😔
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.