"Hoş yaşamak, dünyanın tadını çıkarmak" iyi bir şeydir; iyi olduğu için de bunu "hem kendimiz için, hem başkaları için isteyebiliriz, istemeliyiz de" diye düşünürler. Utopialılara göre doğa, insanları yaşamın "sevinçli sofrasına ortakça oturmaya çağırır ve "en soylu, en insanca erdem, başkalarının acılarını dindirmek, onlara umut ve yaşama sevinci vermek, dünyanın tadına varmalarını sağlamaktır." O zaman, "başkalarına ettiğimiz iyiliği,kendimize niçin etmeyelim? Tabiata aykırı gitmek değil mi bu?"diye sorar Utopialılar. Bedenimiz doğanın bir parçası olduğuna göre,gerçek bilgeliğin de doğayla,dolayısıyla akılla uyumlu yaşamadan geldiğine inandıkları için,bedene karşı çıkmayı,doğaya nankörlük sayarlar; çünkü "keyif dedikleri şey,insanın doğal bir tat aldığı her ruh ve beden halidir."
Sayfa 190Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.